Wilhelm Schepmann
 | Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 | |
 Szef sztabu Sturmabteilung | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 czerwca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 lipca 1970 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 30 czerwca 1934 – 2 maja 1943 |
| Formacja | |
Wilhelm Schepmann (ur. 17 czerwca 1894 r. w Baak, dzielnicy miejscowości Hattingen, zm. 26 lipca 1970 r. w Gifhorn) – ostatni szef sztabu (komendant) nazistowskich bojówek SA od 1943 r. aż do upadku III Rzeszy w 1945 r.
Z zawodu nauczyciel, brał udział w I wojnie światowej jako oficer piechoty.
Do NSDAP wstąpił w 1922 roku i brał udział w organizowaniu SA w przemysłowym Zagłębiu Ruhry w Westfalii. W 1928 roku powierzono mu funkcję rzecznika partyjnego. W 1931 r. porzucił pracę nauczycielską i przeszedł do pracy partyjnej w SA. Po dojściu Hitlera do władzy już w lutym 1933 r. objął kierownictwo SA w Westfalii i jednocześnie był komendantem policji w Dortmundzie.
Jako szef sztabu SA odpowiadał za szkolenie Volkssturmu w używaniu broni palnej (art. 3 dekretu z 25 września 1944)[potrzebny przypis].
Po wojnie Schepmann ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem, jednak w 1949 r. został ujęty przez brytyjską służbę wywiadowczą Secret Intelligence Service. Po bezskutecznym postępowaniu sądowym został uznany w 1954 r. za niewinnego.
Schepmann usiłował podjąć pracę jako nauczyciel, jednak władze szkolne nie dopuściły do jego zatrudnienia. Pomimo tego został radnym z listy Związku Wypędzonych (Bund der Heimatvertriebenen und Entrechteten) BHE w powiecie i gminie Gifhorn. W 1956 r. został tam zastępcą burmistrza. W 1961 r. pod naciskiem opinii publicznej ustąpił ze stanowiska.