Wiesław Fijałkowski
| Data i miejsce urodzenia | 16 maja 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 lipca 2000 |
| Zawód, zajęcie | inżynier, polityk |
| Stanowisko | poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (1945–1952) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
   | |
Wiesław Jan Fijałkowski (ur. 16 maja 1907 w Warszawie, zm. 12 lipca 2000 tamże) – polski inżynier, wykładowca i urzędnik państwowy, poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (1945–1952), profesor Politechniki Warszawskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu Gimnazjum Humanistycznego w Chełmie podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (stopień inżyniera uzyskał w 1933). Jeszcze w czasie trwania nauki pracował jako kontroler w fabryce aparatów precyzyjnych, a po ukończeniu studiów do 1939 w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym. W 1945 objął obowiązki dyrektora Instytutu. W tym samym roku został posłem do Krajowej Rady Narodowej oraz wiceprezydentem Warszawy. W 1944 organizował stołeczne Stronnictwo Demokratyczne, będąc w latach 1944–1945 przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu. Zasiadał w najwyższych władzach krajowych SD (Zarządzie Głównym, Centralnym Komitecie i Radzie Naczelnej). Od 1945 do 1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej, a w latach 1947–1952 pełnił mandat posła do Sejmu Ustawodawczego z okręgu Szczecinek. Zasiadał w Komisjach: Komunikacyjnej, Organizacyjno-Samorządowej, Planu Gospodarczego oraz Skarbowo-Budżetowej.
W latach 1951–1953 był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Łączności. Od 1953 wykładał na Politechnice Warszawskiej. W 1962 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Zmarł 12 lipca 2000[1] w Warszawie. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (rz. 10, m. 9)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946)[3]
- Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)[4]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[5]
- Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[6]
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Teletransmisja telegraficzna, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1960.
- Problemy teleinformatyki, Wydawnictwa ITPW, Warszawa 1977.
- Elementy telekomunikacji alfabetowej, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fijałkowski Wiesław Jan (93) [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: JULIA MULLER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-04-23].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 („za zasługi położone przy uruchomieniu przemysłu”).
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 („w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”).
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Narodowej z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969.
- W czterdziestą rocznicę powstania Krajowej Rady Narodowej: materiały i dokumenty, Kancelaria Sejmu, Warszawa 1984.
- Strona sejmowa posła na Sejm Ustawodawczy.