Wieża Niepodległości
Wieża Niepodległości – projekt koncepcyjny polskiego architekta Juliusza Nagórskiego z 1934 roku[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Projekt przedstawiał 200-metrowy wieżowiec, zakończony iglicą z nadajnikiem radiowym na czubku. Miał być wybudowany przy rondzie Waszyngtona[1]. Był elementem większego projektu – zagospodarowania przestrzennego terenów Warszawy, pomiędzy mostem Poniatowskiego a portem Praskim. Makieta Wieży Niepodległości została zaprezentowana na wystawie „Warszawa przyszłości” w Muzeum Narodowym w 1936 roku[1][2][3]. Był to prestiżowy projekt nie tylko dla władz Warszawy, ale również i władz przedwojennej Polski. Na otwarciu wystawy, oprócz prezydenta miasta Stefana Starzyńskiego, był obecny także prezydent Polski Ignacy Mościcki[4][3].
Niemiecka agresja na Polskę w 1939 roku uniemożliwiła realizację tego projektu, jak i wielu innych. W pierwszym miesiącu wojny zginęło dwóch warszawskich architektów – Józef Szanajca i Oskar Sosnowski[5].
Wieża Niepodległości a Pałac Kultury i Nauki[edytuj | edytuj kod]
Projekt Wieży Niepodległości bardzo przypomina sylwetkę Pałacu Kultury i Nauki[1][6][7][8]. Ze względu na brak danych, trudno jest obecnie ustalić, czy architekci pracujący przy budowie Pałacu Kultury oparli się na koncepcji Nagórskiego. Nie ma na ten temat żadnych upublicznionych relacji ani wspomnień osób uczestniczących w projekcie budowy. Jednak oba projekty są do siebie bardzo podobne[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jarosław Zieliński: Pałac Kultury i Nauki, Księży Młyn 2012, ISBN 978-83-7729158-0s.16.
- ↑ Architektura niezrównoważona, publikacja zbiorowa, Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2016, ISBN 978-83-62418-66-4.
- ↑ a b Warszawa przyszłości, publikacja zbiorowa z przedmową prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego, Komitet Wystawy "Warszawa przyszłości", Warszawa 1936.
- ↑ Narodowe Archiwum Cyfrowe – dostęp: 2015 01 10
- ↑ Oddział Warszawski Stowarzyszenia Architektów Polskich– dostęp: 2019 02 08.
- ↑ PKiN jak Wieża Niepodległości. [dostęp 2018-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-02)].
- ↑ Narodowe Archiwum Cyfrowe – dostęp: 2015 01 10.
- ↑ Beata Chomątowska: Pałac – Biografia Intymna, Wydawnictwo Znak, Kraków 2015, ISBN 978-83-62418-66-4
- ↑ Jarosław Zieliński: Pałac Kultury i Nauki, Księży Młyn 2012, ISBN 978-83-7729158-0s.19.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Pałac Kultury i Nauki, Księży Młyn 2012, ISBN 978-83-7729158-0.
- Chomątowska Beata: Pałac – Biografia Intymna, Wydawnictwo Znak, Kraków 2015, ISBN 978-83-62418-66-4.