Walery Wacław Wołodźko
 | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | prozaik, działacz polityczny, inżynier |
| Narodowość | polska |
Walery Wacław Wołodźko pseud. Sahi-bej oraz Wacław Koszczyc (ur. 1831, zm. 8 kwietnia 1904) – polski prozaik, działacz polityczny i inżynier[1].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Początkowo służył w armii carskiej jako oficer. Po wybuchu powstania styczniowego przeszedł na stronę powstańców[2]. Walczył jako dowódca oddziału na obszarze dzisiejszej Białorusi[3]. Po klęsce powstania udał się do Turcji, gdzie przebywał siedem lat i pracował jako inżynier dróg i mostów[4]. W 1870 osiadł we Lwowie. Współpracował z pismami galicyjskimi i warszawskimi, równocześnie działał w konspiracji niepodległościowej. Był jednym z założycieli Konfederacji Narodu Polskiego oraz Związku Narodu Polskiego. Zmarł w nędzy[2]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[2][5]. Był autorem licznych powieści, opowiadań oraz zbeletryzowanych wspomnień z czasów powstania (W ogniu walki, Wybrańcy losu).
Twórczość wybrana[4][edytuj | edytuj kod]
- Wschód: Ze Stambułu do Angory[6] (1874)[1]
- Praca Syzyfa (1876)
- Wybrańcy losu (1882)
- Ład Boży (1882)
- Krwawy dorobek (1884)
- Gwiazda przewodnia (1884)
- Z tajemnic Wschodu, obrazki i szkice[7] (1886)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wołodźko Walery Wacław, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-11-20].
- ↑ a b c Powstanie styczniowe - lista uczestników. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2017-08-11]. (pol.).
- ↑ KOSZCZYC WACŁAW, właśc. Walery Wacław Wołodźko, in. pseud. Sahi-bej [online], www.eduteka.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ a b Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna, wyd. Gutenberg
- ↑ Osobiste. Wacław Koszyc Kurier Lwowski 1904 nr 100 s.4
- ↑ Wschód : ze Stambułu do Angory, wyd. 1874 [online], Na s. tyt. pseud. aut., nazwa: Walery Wołodźko., polona.pl [dostęp 2018-04-21].
- ↑ Z tajemnic Wschodu : obrazki i szkice Sahi-Beja, wyd.1886 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Margreta Grigorowa: Teksty i konteksty. Bułgarska recepcja polskich powieści XIX wieku o tematyce bułgarskiej. nplp.pl, 2016. [dostęp 2017-08-02]. (pol.).