Waldemar Marszałek
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Radny m. st. Warszawy VI kadencji | |
| Okres | od 22 listopada 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
   | |
Waldemar Antoni Marszałek (ur. 13 kwietnia 1942 w Warszawie) – polski zawodnik sportów motorowodnych, samorządowiec, w latach 1998–2018 radny m. st. Warszawy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
 | Ta sekcja od 2018-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Od 1959 zawodnik klubu sportowego Polonia Warszawa, a od 2005 prezes tego klubu. Sześciokrotny mistrz świata, czterokrotny mistrz Europy w zawodach motorowodnych. Jeden z najbardziej utytułowanych motorowodniaków na świecie. W czasie swojej zawodniczej kariery wielokrotnie ulegał ciężkim wypadkom, w tym przeżył śmierć kliniczną po bardzo groźnym wypadku, podczas zawodów pod Berlinem na jeziorze Gatow (1982).
Mistrzostwa świata zdobyte przez Waldemara Marszałka:
- Miejscowość, rok, klasa
- Poznań, 1979, O-250
- Karlskrona, 1980, O-250
- Lauffen, 1981, O-250
- Boretto, 1983, O-350
- Auronzo, 1989, O-250
- Chodzież, 1993, O-350
Mistrzostwa Europy zdobyte przez Waldemara Marszałka:
- Miejscowość, rok, klasa
- Linz, 1981, O-350
- Stewarby, 1990, O-250
- Mediolan, 1993, O-250
- Baia, 1996, O-350
Waldemar Marszałek zajmował także 17-krotnie 2. i 3. miejsca na Mistrzostwach Europy i Świata. W 1980 i 1981 zdobył Puchar Europy. W 1989 Wielką Nagrodę Europy. W 1990 Puchar Świata. Zdobywał także kilkakrotnie Grand Prix Niemiec i Wielkiej Brytanii. 40-krotny Mistrz Polski. Łącznie zdobył 27 medali na Mistrzostwach Świata i Europy. Zdobył także prestiżowe nagrody Trofeo Speluzzi i Trofeo Mazzoli.
Pływał na silnikach König, które były produkowane w Berlinie Zachodnim. Nie odmawiał usług mechanicznych swoim rywalom. Jego największe sukcesy przypadły w latach 80. Często określany jako legenda polskiego sportu. Do dzisiaj żaden zawodnik na świecie w tych klasach nie zdobył tylu medali. Startował zawsze z numerem 11. Jako pierwszy w historii zdobył 3 razy z rzędu tytuł mistrza świata, za co został uhonorowany złotym medalem UIM (Światowa Federacja Motorowodna).
Ojciec Bartłomieja i zmarłego już Bernarda, także motorowodniaków.
Działalność samorządowa[edytuj | edytuj kod]
W wyborach z 1998 został wybrany radnym miasta stołecznego Warszawy z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Po raz kolejny był wybierany w wyborach 2002, 2006, 2010 i 2014 z listy SLD–UP, Lewicy i Demokratów oraz ponownie SLD[1][2][3][4]. W 2018 nie ubiegał się o reelekcję.
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[5][edytuj | edytuj kod]
- laureat plebiscytu na "Najlepszego Sportowca 40-lecia PRL"
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1993)[7]
- Wiktor za 1993 rok
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
- Złote i Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego
- Zasłużony Mistrz Sportu
- Medal "Za wybitne osiągnięcia sportowe" (14-krotnie)
- Złoty Medal Światowej Federacji Motorowodnej (UIM)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wybory 2002. Państwowa Komisja Wyborcza.
- ↑ Wybory 2006. Państwowa Komisja Wyborcza.
- ↑ Wybory 2010. Państwowa Komisja Wyborcza.
- ↑ Obwieszczenie Komisarza Wyborczego w Warszawie. Państwowa Komisja Wyborcza, 2014-11-22. [dostęp 2015-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 813
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1091
- ↑ M.P. z 1993 r. nr 66, poz. 585
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Donata Subbotko: Chciało się fruwać. Wyborcza.pl, 2010-11-07. [dostęp 2010-11-09].
- Tomasz Kalemba: Marszałek niezniszczalny. Onet, 2012-08-25.