Waco CG-15

Waco CG-15

Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Konstruktor	Waco Aircraft Company
Typ	szybowiec transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji mieszanej
Załoga	2 osoby
Historia
Data oblotu	1943
Lata produkcji	1943–1944
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	18,93 m
Wydłużenie	6,21
Długość	18,93 m
Wysokość	3,87 m
Powierzchnia nośna	57,90 m²
Masa
Własna	1 740 kg
Użyteczna	1 910 kg
Startowa	3 650 kg
Osiągi
Prędkość minimalna	100 km/h
Prędkość holowania	290 km/h
Dane operacyjne
Liczba miejsc
13
Użytkownicy
USA
Multimedia w Wikimedia Commons

Waco CG-15 – amerykański szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1943 roku w firmie Waco Aircraft Company na podstawie wprowadzonego do produkcji seryjnej szybowca Waco CG-4 opracowano nowy szybowiec, z uwagi na to, że zmiany w konstrukcji były znaczne uznano, że jest to nowa konstrukcja otrzymał on oznaczenie CG-15. Zbudowano dwa prototypy tych szybowców.

W krótkim czasie po próbach prototypów rozpoczęto jego produkcję seryjną, a seryjne szybowce otrzymały oznaczenie CG-15A, która trwała kilka miesięcy, wyprodukowano 427 szybowców tego typu.

W 1945 roku jeden z szybowców przebudowano na motoszybowiec montując na skrzydłach dwa silniki gwiazdowe Jacobs R-755-9 o mocy 245 KM (180 kW). Motoszybowiec ten nie wszedł do produkcji seryjnej.

Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]

Szybowce były używane do oddziałach powietrznodesantowych armii amerykańskiej w końcowym okresie wojny.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Szybowiec Waco CG-15 był górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji mieszanej. Konstrukcja kadłuba kratownicowa, ze spawanych rur. Kadłub kryty płótnem. Płaty prostokątne z zaokrąglonymi końcówkami, były wyposażone w klapy tylne o konstrukcji drewnianej. Płat podparty był jednym zastrzałem. Kabina załogi zakryta z bocznymi drzwiami, wewnątrz kadłuba znajdowała się miejsca dla 13 żołnierzy z pełnym wyposażeniem. Szybowiec mogli oni opuścić drzwiami w bocznej ścianie lub przez uchylenie do góry kabiny pilotów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985, s. 74, 76. ISBN 83-11-07162-4.