Wachtang II (król Gruzji)
| król Gruzji | |
| Okres | od 1289 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | 1292 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Małżeństwo | Oljat |
Wachtang II (gruz. ვახტანგ II, zm. 1292) – król Gruzji w latach 1289-1292.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był drugim synem króla Gruzji zachodniej, Dawida VI, i jego pierwszej żony, Tamary Amanelisdze[1].
W 1289, po straceniu króla Gruzji wschodniej, Dymitra II, Mongołowie zdecydowali się powierzyć tron Gruzji jego kuzynowi, Wachtangowi. Nowy władca został zaakceptowany przez szlachtę kartlijską i kachetyńską, która mimo okoliczności jego koronacji widziała w jego osobie szansę na zjednoczenie ziem gruzińskich (w 1260 doszło do faktycznego podziału na osobne królestwa Gruzji wschodniej i zachodniej[2]). Lojalny wobec Mongołów, brał udział w prowadzonych przez nich kampaniach wojennych na Bliskim Wschodzie. Uzyskawszy poparcie gruzińskiej szlachty, Wachtang udał się do stolicy Ilchanidów, uzyskując potwierdzenie swoich praw do Gruzji wschodniej i obietnicę odziedziczenia po ojcu również Gruzji zachodniej. Zmarł jednak w 1292, gdy jego ojciec, Dawid VI, jeszcze żył. Wachtang II został pochowany w monasterze Gelati[1]. Tron Gruzji wschodniej odziedziczył po nim syn Dymitra II, Dawid[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
W momencie wstąpienia na tron ożenił się z córką Abaki-chana Oljat. Nie mieli dzieci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Baranowski B., Baranowski K., Historia Gruzji, Warszawa, Wrocław: 1987. ISBN 83-04-02345-8.
- Donald Rayfield, Edge of Empires: A History of Georgia, London: Reaktion Books, 2012, ISBN 1-78023-030-3, OCLC 829059436.