Wacław Łopuszyński
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1856 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 16 lutego 1929 |
| Zawód, zajęcie | inżynier kolejnictwa, konstruktor parowozów |
| Odznaczenia | |
 | |
Wacław Marian Łopuszyński (ur. 27 lipca 1856 w Tykocinie, zm. 16 lutego 1929 w Murowanej Goślinie) – polski inżynier kolejnictwa, konstruktor parowozów. Specjalista w zakresie konstrukcji taboru i trakcji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jana, urzędnika sądowego, uczestnika powstania 1863, i Aleksandry z Bieżyków. Ukończył gimnazjum klasyczne w Łomży, a w 1878 studia (z odznaczeniem) w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Po studiach pracował na kolei, głównie w Petersburgu, oraz w parowozowniach w Penzie (1878) i w Wałku (1890–1991). Karierę zawodową rozpoczynał w carskiej Rosji, gdzie pracując w Fabryce Hartmana w Ługańsku, był współtwórcą najliczniejszej serii parowozów w kolejnictwie światowym – serii E[1]. W latach 1895–1919 projektował parowozy dla Towarzystwa Władykaukaskiej Drogi Żelaznej w Rostowie n. Donem.
W 1920 przyjechał do Polski. Pracował w Dyrekcji Kolei Państwowych w Siedlcach, a następnie w Wilnie. Na początku 1921 w Ministerstwie Komunikacji opracował pierwsze normy obciążeń parowozów kolei polskich. Od 1921 pracował w Fabryce Lokomotyw w Chrzanowie. W 1922 mianowano go komisarzem rządowym Ministerstwa Komunikacji ds. projektowania i odbioru parowozów serii Tr21 i Ty23[2] w Niemczech i w Belgii. Od 1925 był członkiem Rady Technicznej przy Ministrze Komunikacji i kierownikiem biura konstrukcyjnego parowozów. Wspólnie z inż. Gustawem Brylingiem zaprojektował parowóz tendrzak osobowy OKl27. Pod kierownictwem Łopuszyńskiego lub przy jego współudziale powstały wszystkie projekty pierwszych polskich parowozów budowanych na zamówienie PKP – Os24, Tr21, Ty23, OKl27. Był inicjatorem wprowadzenia na parowozach PKP mechanicznych podajników węgla amerykańskiej firmy Stoker.
Zmarł 16 lutego 1929 w Murowanej Goślinie k. Poznania, gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (27 czerwca 1928)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bogdan Pokropiński, Polskie parowozy eksportowe, Warszawa, 1993, s. 49.
- ↑ Inż. Wacław Marian Łopuszyński Polskie Stowarzyszenie Miłośników Kolei, 2012.
- ↑ Wacław Marian Łopuszyński [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-06-02].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 150, poz. 269 „za zasługi w dziedzinie techniki kolejowej”.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Wacława Łopuszyńskiego w bibliotece Polona