WWE Backlash

Backlash
Promocja

WWE

Brandy

Raw (2002–2009; od 2018)
SmackDown (2002–2003; 2007–2009; od 2016)
ECW (2007–2009)

Pierwsza gala

Backlash (1999)

Backlash – cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w kwietniu (z wyjątkiem edycji z 2005, 2016, 2017 i 2018) przez federację WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz w serwisie WWE Network. Cykl został utworzony w 1999, zaś jego pierwsza gala była ostatnią należącą również do cyklu In Your House. Po podzieleniu federacji na brandy, Backlash stało się ekskluzywne dla zawodników należących do brandu Raw, co weszło w życie w 2004. Trzy lata później wszystkie gale stały się ponownie dostępne dla zawodników ze wszystkich trzech brandów – Raw, SmackDown i ECW. W 2010 cykl został zastąpiony przez Extreme Rules[1].

W 2016 ogłoszono powrót Backlash jako ekskluzywnej gali dla zawodników brandu SmackDown; zorganizowano ją we wrześniu[2]. Rok później przeniesiono organizację gali na maj. W 2018 zostało ogłoszone, że na wszystkich galach pay-per-view będą występować zawodnicy brandów Raw i SmackDown[3].

Lista gal[edytuj | edytuj kod]

Gala brandu Raw Gala brandu SmackDown
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Backlash (1999)
25 kwietnia 1999
Providence, Rhode Island Providence Civic Center Stone Cold Steve Austin (c) vs. The Rock
No Holds Barred match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shane’em McMahonem[4][5][6]
Backlash (2000)
30 kwietnia 2000
Waszyngton MCI Center Triple H (c) vs. The Rock
Singles match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shane’em McMahonem[7][8][9]
Backlash (2001)
29 kwietnia 2001
Rosemont, Illinois Allstate Arena WWF Champion Stone Cold Steve Austin i Intercontinental Champion Triple H vs. WWF Tag Team Champions Kane i The Undertaker
„Winner Takes All” match[10][11][12]
Backlash (2002)
21 kwietnia 2002
Kansas City, Missouri Kemper Arena Triple H (c) vs. Hulk Hogan
Singles match o WWF Undisputed Championship[13][14][15]
Backlash (2003)
27 kwietnia 2003
Worcester, Massachusetts Worcester Centrum Goldberg vs. The Rock
Singles match[16][17][18]
Backlash (2004)
18 kwietnia 2004
Edmonton, Alberta Rexall Place Chris Benoit (c) vs. Triple H vs. Shawn Michaels
Triple Threat match o World Heavyweight Championship[19][20][21]
Backlash (2005)
1 maja 2005
Manchester, New Hampshire Verizon Wireless Arena Batista (c) vs. Triple H
Singles match o World Heavyweight Championship[22][23][24]
Backlash (2006)
30 kwietnia 2006
Lexington, Kentucky Rupp Arena John Cena (c) vs. Edge vs. Triple H
Triple Threat match o WWE Championship[25][26][27]
Backlash (2007)
29 kwietnia 2007
Atlanta, Georgia Philips Arena John Cena (c) vs. Shawn Michaels vs. Randy Orton vs. Edge
Fatal 4-Way match o WWE Championship[28][29][30]
Backlash (2008)
27 kwietnia 2008
Baltimore, Maryland 1st Mariner Arena Randy Orton (c) vs. Triple H vs. John Cena vs. John "Bradshaw" Layfield
Fatal 4-Way Elimination match o WWE Championship[31][32][33]
Backlash (2009)
26 kwietnia 2009
Providence, Rhode Island Dunkin' Donuts Center John Cena (c) vs. Edge
Last Man Standing match o World Heavyweight Championship
Backlash (2016)
11 września 2016
Richmond, Wirginia Richmond Coliseum Dean Ambrose (c) vs. AJ Styles
Singles match o WWE World Championship
Backlash (2017)
21 maja 2017
Rosemont, Illinois Allstate Arena Randy Orton (c) vs. Jinder Mahal
Singles match o WWE Championship
Backlash (2018)
6 maja 2018
Newark, New Jersey Prudential Center Roman Reigns vs. Samoa Joe
Singles match
Backlash (2020)
14 czerwca 2020
Orlando, Floryda WWE Performance Center Edge vs. Randy Orton
Singles match
WrestleMania Backlash (2021)
16 maja 2021
Tampa, Floryda Yuengling Center Roman Reigns vs. Cesaro
Singles match o WWE Universal Championship
WrestleMania Backlash (2022)
8 maja 2022
Providence, Rhode Island Dunkin’ Donuts Center Drew McIntyre i RK-Bro (Randy Orton i Riddle) vs. The Bloodline (Roman Reigns i The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso))
Six-man Tag Team match
Backlash (2023)
8 maja 2023
San Juan, Portoryko Coliseo de Puerto Rico Jose Miguel Agrelot Cody Rhodes vs. Brock Lesnar
Singles match
Backlash France
4 maja 2024
Décines-Charpieu, Francja LDLC Arena

Wyniki gal[edytuj | edytuj kod]

1999[edytuj | edytuj kod]

Backlash (1999)
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Castrol

Data

25 kwietnia 1999

Widownia

10 939

Hala

Providence Civic Center

Miejsce

Providence, Rhode Island

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XV Backlash (1999) No Mercy (UK)
Backlash – chronologicznie
Backlash (1999) Backlash (2000)

Backlash (1999) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 25 kwietnia 1999 w Providence Civic Center w Providence w Rhode Island. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza w cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się dwanaście walk, w tym cztery będące częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru, którą sędziował Shane McMahon, Stone Cold Steve Austin pokonał The Rocka i obronił WWF Championship. Prócz tego Mankind pokonał Big Showa w Boiler Room Brawlu, który wieńczył ich rywalizację, zaś Triple H pokonał X-Paca, byłego przyjaciela i współtowarzysza z grupy D-Generation X.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Val Venis i Nicole Bass pokonali D’Lo Browna i Ivory Mixed tag team match 01:43
2H Droz i Prince Albert pokonali Too Much (Briana Christophera i Scotta Taylora) Tag team match 01:09
3H Kane pokonał Big Boss Mana (z Testem) Singles match 02:45
4H Viscera pokonał Testa (z Big Boss Manem) Singles match 02:09
5 The Ministry of Darkness (Bradshaw, Faarooq i Mideon) pokonali The Brood (Edge’a, Christiana i Gangrela) Six-man tag team match 11:38
6 Al Snow (z Headem) pokonał Hardcore Holly’ego (c) Hardcore match o WWF Hardcore Championship 15:27
7 The Godfather (c) pokonał Goldusta (z The Blue Meaniem) Singles match o WWF Intercontinental Championship 05:12
8 The New Age Outlaws (Road Dogg i Billy Gunn) pokonali Owena Harta i Jeffa Jerretta (z Debrą) Tag team match wyłaniający pretendentów do WWF Tag Team Championship 10:27
9 Mankind pokonał Big Showa Boiler Room Brawl 07:50
10 Triple H (z Chyną) pokonał X-Paca Singles match 19:19
11 The Undertaker (z Paulem Bearerem) pokonał Kena Shamrocka Singles match 18:53
12 Stone Cold Steve Austin (c) pokonał The Rocka No Holds Barred match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shane’em McMahonem 17:10
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2000[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2000)
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Data

30 kwietnia 2000

Widownia

19 101

Hala

MCI Center

Miejsce

Waszyngton

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 2000 Backlash (2000) Insurrextion (2000)
Backlash – chronologicznie
Backlash (1999) Backlash (2000) Backlash (2001)

Backlash (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 30 kwietnia 2000 w MCI Center w Waszyngtonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druka gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk. W walce wieczoru The Rock (z pomocą Stone Colda Steve’a Austina) pokonał Triple H’a i zdobył WWF Championship; walkę sędziował Shane McMahon. Prócz tego Chris Benoit pokonał Chrisa Jericho przez dyskwalifikację w walce o WWF Intercontinental Championship, zaś Edge i Christian obronili WWF Tag Team Championship pokonując D-Generation X (X-Paca i Road Dogga).

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1 Edge i Christian (c) pokonali D-Generation X (X-Paca i Road Dogga) (z Tori) Tag team match o WWF Tag Team Championship 09:22
2 Dean Malenko (c) pokonał Scotty’ego 2 Hotty’ego Singles match o WWF Light Heavyweight Championship 12:57
3 Big Boss Man i Bull Buchanan pokonali The APA (Faarooqa i Bradshawa) Tag team match 07:32
4 Crash Holly (c) pokonał Matta Hardy’ego, Jeffa Hardy’ego, Hardcore Holly’ego, Perry’ego Saturna i Tazza Hardcore match o WWF Hardcore Championship 12:16
5 Big Show pokonał Kurta Angle’a Singles match 02:35
6 T & A (Test i Albert) (z Trish Stratus) pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) Tag team match 11:07
7 Eddie Guerrero (c) (z Chyną) pokonał Essa Riosa (z Litą) Singles match o WWF European Championship 08:37
8 Chris Benoit (c) pokonał Chrisa Jericho przez dyskwalifikację Singles match o WWF Intercontinental Championship 15:09
9 The Rock (ze Stone Cold Steve’em Austinem) pokonał Triple H’a (c) (z Vince’em McMahonem i Stephanie McMahon-Helmsley) Singles match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shane’em McMahonem 19:23
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

2001[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2001)
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Castrol

Data

29 kwietnia 2001

Widownia

15 592

Hala

Allstate Arena

Miejsce

Rosemont, Illinois

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania X-Seven Backlash (2001) Insurrextion (2001)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2000) Backlash (2001) Backlash (2002)

Backlash (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 29 kwietnia 2001 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym dwie będące częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru zmierzyli się WWF Champion Stone Cold Steve Austin i Intercontinental Champion Triple H z posiadaczami WWF Tag Team Championship The Brothers of Destruction (The Undertakerem i Kanem). Wedle stypulacji wszystkie trzy tytuły były na szali. Pojedynek i tytuły tag-team zdobyli Triple H i Austin. Prócz tego Shane McMahon pokonał Big Showa w Last Man Standing matchu, zaś Chris Benoit wygrał z Kurtem Anglem w Ultimate Submission matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Jerry Lynn pokonał Crasha Holly’ego (c) Singles match o WWF Light Heavyweight Championship 03:37
2H Lita pokonała Molly Holly Singles match 02:40
3 X-Factor (X-Pac, Justin Credible i Albert) pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya, D-Vona i Spike’a) Six-man tag team match 07:59
4 Rhyno (c) pokonał Ravena Hardcore match o WWF Hardcore Championship 08:10
5 William Regal pokonał Chrisa Jericho Duchess of Queensbury Rules match 12:11
6 Chris Benoit pokonał Kurta Angle z wynikiem 4-3 po czasie 30-minutowy Ultimate Submission match 31:31
7 Shane McMahon pokonał Big Showa Last Man Standing match 11:53
8 Matt Hardy (c) pokonał Christiana i Eddiego Guerrero Triple threat match o WWF European Championship 06:52
9 The Power Trip (Stone Cold Steve Austin i Triple H) (c) (ze Stephanie McMahon-Helmsley) pokonali The Brothers of Destruction (The Undertakera i Kane’a) (c) Tag team match o WWF Tag Team Championship, WWF Intercontinental Championship i WWF Championship 27:11
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2002[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2002)
Motto gali

One Man's Journey to Stand Alone

Motyw muzyczny

Young Grow Old” – Creed

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Castrol GTX

Data

21 kwietnia 2002

Widownia

12 489

Hala

Kemper Memorial Arena

Miejsce

Kansas City, Missouri

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania X8 Backlash (2002) Insurrextion (2002)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2001) Backlash (2002) Backlash (2003)

Backlash (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 21 kwietnia 2002 w Kemper Memorial Arena w Kansas City w stanie Missouri; po raz pierwszy zorganizowano tam galę od czasu tragicznej śmierci Owena Harta podczas wydarzenia Over the Edge 1999. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Backlash, a także pierwsza po podziale rosteru na brandy Raw i SmackDown.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W głównej walce zawodników brandu SmackDown Hollywood Hulk Hogan pokonał Triple H’a i zdobył Undisputed WWF Championship, zaś w głównej walce zawodników Raw The Undertaker pokonał Stone Colda Steve’a Austina, gdzie sędzią specjalnym był Ric Flair. Prócz tego Eddie Guerrero zdobył Intercontinental Championship pokonując Roba Van Dama.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Big Show pokonał Stevena Richardsa i Justina Credible'a Handicap match 02:11
2 Tajiri (z Torrie Wilson) pokonał Billy’ego Kidmana (c) Singles match o WWF Cruiserweight Championship 09:08
3 Scott Hall (z X-Pacem) pokonał Bradshawa (z Faarooqem) Singles match 05:43
4 Jazz (c) pokonała Trish Stratus poprzez submission Singles match o WWF Women’s Championship 04:29
5 Brock Lesnar (z Paulem Heymanem) pokonał Jeffa Hardy’ego (z Litą) Singles match 05:32
6 Kurt Angle pokonał Edge’a Singles match 13:25
7 Eddie Guerrero pokonał Roba Van Dama (c) Singles match o WWF Intercontinental Championship 11:43
8 The Undertaker pokonał Stone Colda Steve’a Austina Singles match wyłaniający pretendenta do Undisputed WWF Championship z sędzią specjalnym Rikiem Flairem 27:03
9 Billy i Chuck (c) (z Rico) pokonali Mavena i Al Snowa Tag team match o WWF Tag Team Championship 05:58
10 Hollywood Hulk Hogan pokonał Triple H’a (c) Singles match o Undisputed WWF Championship 22:04
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2003[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2003)
Motyw muzyczny

„Remedy” – Cold[34]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!

Sponsor

Castrol GTX

Data

26 kwietnia 2003

Widownia

10 000

Hala

Worcester Centrum

Miejsce

Worcester, Massachusetts

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XIX Backlash (2003) Judgment Day (2003)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2002) Backlash (2003) Backlash (2004)

Backlash (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 26 kwietnia 2003 w Worcester Centrum w Worcester w stanie Massachusetts. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Goldberg w swoim debiucie w federacji pokonał The Rocka. Prócz tego odbył się pojedynek o WWE Championship, gdzie panujący mistrz Brock Lesnar zdołał pokonać pretendenta Johna Cenę. Kolejną ważną walką w karcie był six-man tag team match, w którym Triple H, Ric Flair i Chris Jericho zawalczyli z Shawnem Michaelsem, Kevinem Nashem i Bookerem T; zwycięstwo swojej drużynie dał Triple H.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Scott Steiner pokonał Rico Singles match 02:27
2 Team Angle (Shelton Benjamin i Charlie Haas) (c) pokonali Los Guerreros (Eddiego i Chavo Guerrero) Tag team match o WWE Tag Team Championship 15:03
3 Sean O’Haire (z Roddym Piperem) pokonał Rikishiego Singles match 04:52
4 Rob Van Dam i Kane (c) pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) Tag team match o World Tag Team Championship z sędzią specjalnym Chiefem Morleyem 13:01
5 Jazz (z Theodorem Longiem) pokonała Trish Stratus (c) Singles match o WWE Women’s Championship 05:50
6 Big Show pokonał Reya Mysterio Singles match 03:47
7 Brock Lesnar (c) pokonał Johna Cenę Singles match o WWE Championship 15:14
8 Triple H, Ric Flair i Chris Jericho pokonali Shawna Michaelsa, Kevina Nasha i Bookera T Six-man tag team match 17:51
9 Goldberg pokonał The Rocka Singles match 13:03
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Wyniki turnieju o miano pretendenta do WWE Championship
Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
       
 Chris Benoit Sub
 A-Train  
 Chris Benoit Pin
   Rhyno  
 Big Show
 Rhyno DQ  
 Chris Benoit
   John Cena Pin
 The Undertaker Pin
 Rey Mysterio  
 The Undertaker
   John Cena Pin  
 Eddie Guerrero
 John Cena Pin  
  • Pin – przypięcie
  • Sub – submission
  • DQ – dyskwalifikacja

2004[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2004)
Motyw muzyczny

„Eyes Wired Shut” – Edgewater[35]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

Drakengard

Data

18 kwietnia 2004

Widownia

13 000[36]

Hala

Rexall Place

Miejsce

Edmonton, Alberta

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XX Backlash (2004) Judgment Day (2004)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2003) Backlash (2004) Backlash (2005)

Backlash (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 18 kwietnia 2004 w Rexall Place w Edmonton w kanadyjskiej prowincji Alberta. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Triple Threat match o World Heavyweight Championship, gdzie Chris Benoit zdołał obronić mistrzostwo pokonując Triple H’a i Shawna Michaelsa. Oprócz tego Randy Orton zmierzył się i wygrał z Cactusem Jackiem w hardcore matchu o WWE Intercontinental Championship, zaś Chris Jericho pokonał Christiana i Trish Stratus w handicap matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Val Venis pokonał Matta Hardy’ego Singles match 07:56
2 Shelton Benjamin pokonał Rica Flaira Singles match 09:29
3 Jonathan Coachman (z Garrisonem Cadem) pokonał Tajiriego Singles match 06:25
4 Chris Jericho pokonał Christiana i Trish Stratus Handicap match 11:12
5 Victoria (c) pokonała Litę Singles match o WWE Women’s Championship 07:22
6 Randy Orton (c) pokonał Cactusa Jacka Hardcore match o WWE Intercontinental Championship
Evolution było wyrzucone z okolic ringu.
23:03
7 The Hurricane i Rosey pokonali La Résistance (Robérta Conwaya i Sylvaina Greniera) Tag team match 05:02
8 Edge pokonał Kane’a Singles match 06:25
9 Chris Benoit (c) pokonał Shawna Michaelsa i Triple H’a poprzez submission Triple Threat match o World Heavyweight Championship 30:12
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2005[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2005)
Motyw muzyczny

„Stronger” – Trust Company

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

Tekken 5

Data

1 maja 2005

Widownia

14 000[37]

Hala

Verizon Wireless Arena

Miejsce

Manchester (New Hampshire), New Hampshire

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 21 Backlash (2005) Judgment Day (2005)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2004) Backlash (2005) Backlash (2006)

Backlash (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 1 maja 2005 w Verizon Wireless Arena w Manchesterze w stanie New Hampshire. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Batista pokonał Triple H’a i obronił World Heavyweight Championship. Oprócz tego Shawn Michaels i Hulk Hogan wspólnie pokonali Muhammada Hassana i Daivariego w tag team matchu, zaś Edge pokonał Chrisa Benoisa w Last Man Standing matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Tyson Tomko pokonał Val Venisa Singles match 05:40
2 Shelton Benjamin (c) pokonał Chrisa Jericho Singles match o WWE Intercontinental Championship 14:31
3 The Hurricane i Rosey wygrali, eliminując jako ostatnich La Résistance (Robérta Conwaya i Sylvaina Greniera) Tag team turmoil match o World Tag Team Championship 13:43
4 Edge pokonał Chrisa Benoit Last Man Standing match 18:47
5 Kane (z Litą) pokonał Viscerę (z Trish Stratus) Singles match 06:09
6 Shawn Michaels i Hulk Hogan pokonali Muhammada Hassana i Daivariego Tag team match 15:05
7 Batista (c) defeated Triple H (z Rikiem Flairem) Singles match o World Heavyweight Championship 16:26
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Tag team turmoil match
Nr. eliminacji Tag-team Nr. wejściowy Wyeliminowani przez
1 Tajiri i William Regal (c) 3 La Résistance
2 The Heart Throbs (Antonio i Romeo) 1 Tajiriego i Williama Regala
3 Simon Dean i Maven 2 Tajiriego i Williama Regala
4 La Résistance (Robért Conway i Sylvain Grenier) 4 The Hurricane’a i Roseya
5 The Hurricane i Rosey Zwycięzcy N/A

2006[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2006)
Motto gali

Long Live The King

Motyw muzyczny

Baby Hates Me” – Danko Jones

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

Topps

Data

30 kwietnia 2006

Widownia

14 000

Hala

Rupp Arena

Miejsce

Lexington, Kentucky

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 22 Backlash (2006) Judgment Day (2006)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2005) Backlash (2006) Backlash (2007)

Backlash (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 30 kwietnia 2006 w Rupp Arenie w Lexington w stanie Kentucky. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru John Cena zdołał obronić WWE Championship pokonując Triple H’a i Edge’a w Triple Threat matchu. W kolejnej ważnej walce w karcie, Shawn Michaels i "Bóg" przegrali z Mr. McMahonem i Shane’em McMahonem w No Holds Barred matchu. W pojedynku, w którym na szali były WWE Intercontinental Championship i walizka Money in the Bank, posiadacz walizki Rob Van Dam pokonał mistrza Sheltona Benjamina i zdobył mistrzostwo. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 273 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Goldust pokonał Roba Conwaya Singles match 03:38
2 Carlito pokonał Chrisa Mastersa Singles match 09:58
3 Umaga (z Armando Estradą) pokonał Rica Flaira Singles match 03:29
4 Trish Stratus pokonała Mickie James (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Women’s Championship 04:03
5 Rob Van Dam pokonał Sheltona Benjamina (c) Singles match o WWE Intercontinental Championship i kontrakt Money in the Bank 18:42
6 Big Show vs. Kane zakończyło się bez rezultatu Singles match 09:30
7 Mr. McMahon i Shane McMahon pokonali Shawna Michaelsa i "Boga" No Holds Barred match 19:57
8 John Cena (c) pokonał Triple H’a i Edge’a (z Litą) Triple threat match o WWE Championship 17:33
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2007[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2007)
Motto gali

Long Live The King

Motyw muzyczny

„There and Back Again” – Daughtry i Brent Smith[38]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Data

29 kwietnia 2007

Widownia

14 500[39]

Hala

Philips Arena

Miejsce

Atlanta, Georgia

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 23 Backlash (2007) Judgment Day (2007)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2006) Backlash (2007) Backlash (2008)

Backlash (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 29 kwietnia 2007 w Philips Arenie w Atlancie w stanie Georgia. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu Backlash, a także pierwsza, na której wystąpili zawodnicy brandów Raw, SmackDown! oraz ECW[40][41].

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru John Cena obronił WWE Championship pokonując Randy’ego Ortona, Edge’a i Shawna Michaelsa w Fatal 4-Way matchu. Pojedynek o World Heavyweight Championship pomiędzy The Undertakerem i Batistą zakończył się remisem. W handicap matchu o ECW Championship, Mr. McMahon, który był w drużynie z Shane’em McMahonem i Umagą przypiął Bobby’ego Lashleya i stał się nowym posiadaczem mistrzostwa.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Carlito pokonał Johnny’ego Nitro Singles match
2 The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) (c) pokonali Lance’a Cade’a i Trevora Murdocha Tag team match o World Tag Team Championship 14:18
3 Melina (c) pokonała Mickie James Singles match o WWE Women’s Championship 09:02
4 Chris Benoit (c) pokonał Montela Vontavious Portera Singles match o WWE United States Championship 13:10
5 Mr. McMahon, Shane McMahon i Umaga pokonali Bobby’ego Lashleya (c) Handicap match o ECW World Championship 15:45
6 The Undertaker (c) vs. Batista zakończyło się remisem Last Man Standing match o World Heavyweight Championship 20:23
7 John Cena (c) pokonał Randy’ego Ortona, Edge’a i Shawna Michaelsa Fatal 4-Way match o WWE Championship 19:21
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2008[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2008)
Motto gali

Every Action Deserves a Fierce and Aggressive Reaction[42]

Motyw muzyczny

All Summer Long” – Kid Rock[43]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Data

27 kwietnia 2008

Widownia

11 277[44]

Hala

1st Mariner Arena

Miejsce

Baltimore, Maryland

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXIV Backlash (2008) Judgment Day (2008)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2007) Backlash (2008) Backlash (2009)

Backlash (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 27 kwietnia 2008 w 1st Mariner Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Backlash.

Podczas gali odbyło się osiem pojedynków, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Fatal 4-Way elimination match o WWE Championship, w którym Triple H zdobył mistrzostwo pokonując Johna Cenę, Johna "Bradshaw" Layfielda i poprzedniego mistrza Randy’ego Ortona. Orpócz tego The Undertaker zdołał obronić World Heavyweight Championship w pojedynku z Edgem, zaś Shawn Michaels pokonał Batistę w pojedynku, który sędziował Chris Jericho. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 200 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D John Morrison i The Miz pokonali Jimmy’ego Wang Yanga i Shannona Moore Tag team match
2 Matt Hardy pokonał Montel Vontavious Portera (c) Singles match o WWE United States Championship 11:24
3 Kane (c) pokonał Chavo Guerrero (z Bam Neelym) Singles match o ECW Championship 08:49
4 Big Show pokonał The Great Khaliego Singles match 08:05
5 Shawn Michaels pokonał Batiste Singles match z sędzią specjalnym Chrisem Jericho 14:59
6 Beth Phoenix, Melina, Layla, Jillian Hall, Victoria i Natalya pokonały Mickie James, Marię, Ashley, Michelle McCool, Cherry i Kelly Kelly 12-Diva tag team match 06:31
7 The Undertaker (c) pokonał Edge’a poprzez submission Singles match o World Heavyweight Championship 18:23
8 Triple H pokonał Randy’ego Ortona (c), Johna Cenę i Johna "Bradshaw" Layfielda Fatal-4-Way elimination match o WWE Championship 28:11
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Fatal 4-Way elimination match
Nr. eliminacji Wrestler Wyeliminowany przez Metoda eliminacji Czas
1 JBL Johna Cenę Odklepał po założeniu dźwigni STFU 10:29
2 John Cena Randy’ego Ortona Przypięty po wykonaniu punt kick w głowę 10:41
3 Randy Orton Triple H’a Przypięty po wykonaniu Pedigree 28:11
Zwycięzca Triple H

2009[edytuj | edytuj kod]

Backlash (2009)
Motyw muzyczny

„Seasons” – The Veer Union[45]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Data

26 kwietnia 2009

Widownia

8 357[46]

Hala

Dunkin's Donuts Center

Miejsce

Providence, Rhode Island

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXV Backlash (2009) Judgment Day (2009)
Backlash – chronologicznie
Backlash (2008) Backlash (2009) Backlash (2016)

Backlash (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 26 kwietnia 2009 w Dunkin's Donuts Center w Providence w stanie Rhode Island[47]. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta gala w chronologii cyklu Backlash, a także ostatnia do czasu powrotu cyklu w 2016.

Podczas gali odbyło się osiem pojedynków, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru Edge pokonał Johna Cenę w Last Man Standing matchu i odebrał mu World Heavyweight Championship. Przedostatnią walką gali był six-man tag team match o WWE Championship, gdzie grupa The Legacy (Randy Orton, Cody Rhodes i Ted DiBiase zmierzyli się z posiadaczem mistrzostwa Triple H’em, Batistą i Shane’em McMahonem; pojedynek i tytuł wygrał Orton po przypięciu Triple H’a. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 182 000 razy[48].

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Kofi Kingston pokonał Dolpha Zigglera[49] Singles match
2 Christian pokonał Jacka Swaggera (c) Singles match o ECW Championship 11:01
3 Chris Jericho pokonał Ricky’ego Steamboata poprzez submission Singles match 12:32
4 Kane pokonał CM Punka Singles match 09:25
5 Jeff Hardy pokonał Matta Hardy’ego „I Quit” match 19:08
6 Santina Marella (c) "pokonała" Beth Phoenix (z Rosą Mendes) Singles match o tytuł "Miss WrestleMania" 00:03
7 The Legacy (Randy Orton, Cody Rhodes i Ted DiBiase) pokonali Triple H’a (c), Batistę i Shane’a McMahona Six-man tag team match o WWE Championship
Jeśli Triple H lub jakikolwiek członek jego drużyny zostanie pzypięty, poddany, odliczony lub zdyskwalifikowany, Orton zdobędzie tytuł.
22:50
8 Edge pokonał Johna Cenę (c) Last Man Standing match o World Heavyweight Championship 28:26
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2016[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Backlash (2016).

2017[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Backlash (2017).

2018[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Backlash (2018).

2020[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Backlash (2020).

2021[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: WrestleMania Backlash (2021).

2022[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: WrestleMania Backlash (2022).

2023[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Backlash (2023).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pay-Per-View Calendar. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-27)].
  2. WWE Tickets and Live Events Past | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  3. Jason Powell: Major WWE pay-per-view shakeup, all co-branded events, two events dropped. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-17].
  4. John Powell: Backlash: Austin wins, Stephanie abducted. SLAM! Sports, 1999-04-26. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-25)].
  5. Backlash (1999) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  6. Backlash 1999 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-28)].
  7. Backlash 2000 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-19)].
  8. John Powell: Rock victorious at Backlash, Game Over for Triple H. SLAM! Sports, 2000-05-01. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  9. Backlash (2000) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  10. Backlash (2001) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  11. John Powell: McMahonMania at Backlash. SLAM! Sports, 2001-04-30. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  12. Backlash 2001 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-03)].
  13. Backlash (2002) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)].
  14. John Powell: Hogan champ again at Backlash. SLAM! Sports, 2002-04-22. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  15. Backlash 2002 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  16. John Powell: Goldberg suffers Backlash. SLAM! Sports, 2003-04-28. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  17. Backlash (2003) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-18)].
  18. Backlash 2003 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)].
  19. John Powell: Feature bouts save Backlash. SLAM! Sports, 2004-04-19. [dostęp 2009-07-03].
  20. Backlash (2004) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  21. Backlash 2004 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)].
  22. "Chris Sokol: Hulkamania rules Backlash. SLAM! Sports, 2005-05-02. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)].
  23. Backlash (2005) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  24. Backlash 2005 Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)].
  25. Brian Elliott: Heaven can't help Backlash. SLAM! Sports, 2006-05-01. [dostęp 2007-11-19].
  26. Backlash (2006) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29].
  27. WWE Champion John Cena def. Triple H and Edge (Triple Threat Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-05-16].
  28. Brian Elliott: No filler makes for a consistent Backlash. SLAM! Sports, 2007-04-29. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  29. Backlash (2007) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29].
  30. WWE Champion John Cena def. Edge, Randy Orton and Shawn Michaels (Fatal Four Way Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-05-16].
  31. Dave Hillhouse: HHH reigns again after Backlash. SLAM! Sports, 2008-04-28. [dostęp 2009-07-03].
  32. Backlash (2008) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-06-29].
  33. World Heavyweight Champion Undertaker def. Edge. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-05-16].
  34. WWE Other Information. Wrestling Information Archive. [dostęp 2008-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-15)].
  35. Other WWE information. Wrestling Information Archive. [dostęp 2008-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 7, 2008)].
  36. Backlash 2004 results. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 13, 2008)].
  37. Backlash 2005 results. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 April 2008)].
  38. Lennie DiFino: Daughtry brings it to Backlash. WWE, May 17, 2007. [dostęp 2007-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 1, 2007)].
  39. Backlash 2007 results. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (April 10, 2008)].
  40. WWE Pay-Per-Views To Follow WrestleMania Formula. WWE, March 14, 2007. [dostęp 2007-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 1, 2007)].
  41. Brian Elliott: No filler makes for a consistent Backlash. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 29, 2007. [dostęp 2007-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  42. Backlash poster. CompleteWWE.com. [dostęp 2008-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 April 2008)].
  43. Source for "All Summer Long" by Kid Rock. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 April 2008)].
  44. Backlash 2008. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 April 2008)].
  45. WWE Backlash. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 18, 2009)].
  46. Backlash 2009. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (September 18, 2008)].
  47. WWE Events Calendar. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 15, 2009)]. Cytat: "04-26 Backlash" (Calendar image located on the right)
  48. WWE Reports 2009 Second Quarter Results [PDF] [online], World Wrestling Entertainment, 6 sierpnia 2009 [dostęp 2009-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-24].
  49. WWE News: Backlash PPV notes inside the arena – Dark match involving Kofi Kingston. Pro Wrestling Torch, April 27, 2009. [dostęp 2012-02-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]