Włodzimierz Kwaśniewicz

Włodzimierz Kwaśniewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 września 1947
Zielona Góra

Zawód, zajęcie

historyk, bronioznawca, muzealnik, biegły sądowy, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal „Pro Patria”

Włodzimierz Janusz Kwaśniewicz (ur. 3 września 1947 w Zielonej Górze) – polski historyk, znawca broni, muzealnik, wykładowca akademicki, doktor nauk humanistycznych, publicysta, biegły sądowy z zakresu historii sztuki i pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia ukończył w 1976 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. Twórca i dyrektor Lubuskiego Muzeum Wojskowego w Zielonej Górze z siedzibą w Drzonowie. Autor wielu książek i artykułów o dawnej broni i uzbrojeniu ochronnym, z których większość została opublikowana przez wydawnictwo Bellona[2].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym (Warszawa 1981, II wyd. Warszawa 1989)
  • 1000 słów o dawnej broni palnej (Warszawa 1987)
  • Okiem kolekcjonera, czyli o dawnej broni gawędy (Zielona Góra 1987)
  • Szabla polska od XV do końca XVIII w. Szkice o konstrukcji, typologii i symbolice (Zielona Góra 1988)
  • Pięć wieków szabli polskiej (Warszawa 1993)
  • Od rycerza do wiarusa, czyli słownik dawnych formacji, funkcji, instytucji i stopni wojskowych (Zielona Góra 1993)
  • Historia szablą pisana, czyli szable znanych Polaków I i II Rzeczpospolitej (Zielona Góra 1998), ISBN 83-901114-7-0
  • Leksykon broni białej i miotającej (Warszawa 2003)
  • Leksykon dawnej broni palnej (Warszawa 2004)
  • Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego (Warszawa 2005)
  • Polskije sabli (S.-Pietierburg 2005)
  • Szable sławnych Polaków (Warszawa 2006)
  • Dzieje szabli w Polsce (Zielona Góra 1993, II wyd. Warszawa 2001, III wyd. Warszawa 2007)
  • Encyklopedia dawnej broni i uzbrojenia ochronnego (Warszawa 2017)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]