Władysław Niewadził
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub | Sokół Łódź | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Władysław Niewadził (ur. 24 września 1921 w Łodzi, zm. 31 stycznia 1999 w Łodzi) – polski bokser, reprezentant kraju.
Z boksem zapoznał się w klubie Sokół Łódź w 1937 roku. Po pięcioletniej przerwie spowodowanej wojną, został zawodnikiem klubu ŁKS Łódź, w którym to odniósł najwięcej sportowych sukcesów. Następnie walczył w barwach Zrywu Łódź, a kończył swoją sportową przygodę w 1954 roku w Związkowcu Łódź. Startując w kategorii ciężkiej, zdobył mistrzostwo Polski w 1946 i tytuł wicemistrza 1949 roku. Został też dwukrotnym drużynowym mistrzem Polski w 1946/47 i 1947/48 roku. W 1947 roku wystąpił jeden raz w reprezentacji Polski, przegrywając swoją walkę w wadze ciężkiej. Walcząc w ringu stoczył 275 walk, z czego 241 wygrał, 13 zremisował i 21 pojedynków przegrał.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989. ISBN 978-83-217-2680-9. ISBN 83-217-2680-1. (pol.).