Władysław Dobroch
| Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1891 |
|---|---|
| Data śmierci | 26 marca 1962 |
| Poseł II kadencji Sejmu | |
| Okres | od 1928 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł III kadencji Sejmu | |
| Okres | od 1930 |
| Przynależność polityczna | KPPCh, |
| Odznaczenia | |
   | |
Władysław Dobroch (ur. 15 grudnia 1891 w Osieku, zm. 26 marca 1962 w Warszawie) – polski polityk ruchu ludowego, poseł na Sejm II i III kadencji (1928–1935).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 grudnia 1891 w Osieku, w wielodzietnej chłopskiej rodzinie Andrzeja i Marianny z Leśniaków. Miał braci: Juliana i Andrzeja oraz siostry: Katarzynę, Annę, Józefę i Mariannę. Ukończył gimnazjum w Sandomierzu, natomiast studia w Liège przerwał mu wybuch wojny. Po powrocie do kraju wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1918 został członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”. W 1928 reprezentując Stronnictwo Chłopskie został wybrany posłem na Sejm. W Sejmie II kadencji utracił mandat poselski na mocy orzeczenia Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1929 o unieważnieniu wyborów w okręgu wyborczym nr 22, wybrany ponownie złożył ślubowanie 28 lutego 1930. Z powodu antyrządowych wystąpień na wiecach, w 1930 został aresztowany i skazany na rok więzienia.
Był świadkiem w procesie brzeskim. W 1935 utworzył partię polityczną Stronnictwo Chłopskie – grupa Dobrocha. Był wydawcą organu prasowego SCh Polska Ludowa a następnie prezesem i redaktorem organu prasowego Chłopskie Jutro, szerząc idee Frontu Ludowego[1]. Utworzoną przez niego partię władze sanacyjne zdelegalizowały a wydawanie jej organu prasowego zawiesiły. Podczas okupacji niemieckiej Dobroch był aresztowany, ale w ruchu oporu nie uczestniczył. W okresie Polski Ludowej pracował jako radca w Ministerstwie Rolnictwa[2].
Był mężem Katarzyny z Traugutów.
Zmarł w Warszawie. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1958)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (8 maja 1946)[4]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (21 lipca 1955)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henryk Cimek, Legalne chłopskie partie rewolucyjne w Drugiej Rzeczypospolitej. Krajowa Agencja Wydawnicza 1988, s. 123.
- ↑ Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. LSW 1989, s. 92–93.
- ↑ a b Parlamentarzyści - Dobroch Władysław 1891–1962 bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-06-06].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 95, poz. 178 „w uznaniu zasług przy organizacji administracji państwowej oraz za gorliwą i wydajną pracę”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 21 lipca 1955 r. nr 0/1328 - na wniosek Ministra Rolnictwa.