Władimir Musalimow
| Data i miejsce urodzenia | 31 grudnia 1944 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 listopada 2013 | |||||||||||||||
| Wzrost | 181 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
Władimir Andriejewicz Musalimow (ros. Владимир Андреевич Мусалимов, ur. 31 grudnia 1944 w Moskwie, zm. 3 listopada 2013 w Ługańsku[1][2]) – radzieck] bokser, medalista olimpijski z 1968, podpułkownik Armii Radzieckiej.
Urodził się w Moskwie, jednak jego rodzina podlegała represjom stalinowskim i wychował się w domu dziecka w Karagandzie. Tam ukończył szkołę podstawową i technikum oraz rozpoczął treningi bokserskie. W 1960 przeniósł się wraz ze swym trenerem do Kijowa. W 1967 ukończył szkołę wojskową[2].
Jako bokser walczył w wadze półśredniej (do 67 kg). Zdobył w niej brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku. Po pokonaniu trzech rywali (w tym przyszłego mistrza olimpijskiego z 1972 Dietera Kottyscha z RFN) przegrał w półfinale z Manfredem Wolke z NRD[1]. Zdobył również brązowy medal na mistrzostwach Europy w 1969 w Bukareszcie, gdzie po wygraniu dwóch walk przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Güntherem Meierem z RFN[3]. Zajął 2. miejsce w Mistrzostwach Armii Zaprzyjaźnionych w 1971 w Miszkolcu po porażce w finale z reprezentantem gospodarzy Jánosem Kajdim[4]
Był mistrzem ZSRR w wadze półśredniej w 1967[5], 1968[6] i 1969[7] oraz brązowym medalistą w wadze lekkopółśredniej (do 63,5 kg) w 1966[8] i w wadze półśredniej w 1970[9]. Zakończył karierę bokserską w 1973[2].
Był oficerem Armii Radzieckiej. W latach 1973-1978 dowodził batalionem na Sachalinie, później wziął udział w radzieckiej interwencji w Afganistanie, walcząc m.in. pod Kandaharem. Został udekorowany medalem „Za zasługi bojowe”. Następnie stacjonował w Magdeburgu w NRD, a od 1986 w Ługańsku, gdzie w 1990 odszedł do rezerwy w stopniu podpułkownika. W latach 1991-2005 pracował jako trener boksu w Ługańsku i tam zmarł w 2013[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Vladimir Musalimov [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-15] (ang.).
- ↑ a b c d Ушел из жизни бронзовый призер Олимпийских игр 1968 года Владимир Мусалимов [online], akboxing.ru, 5 listopada 2013 [dostęp 2017-11-05] (ros.).
- ↑ 18.European Championships – Bucharest, Romania – May 30 – June 8 1969 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 8.Army Championships – Miskolc, Hungary – September 1971 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 33.Soviet Union National Championships – Moscow – July 27 – August 3 1967 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 34.Soviet Union National Championships – Leninakan – July 5–16 1968 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 35.Soviet Union National Championships – Kazan & Saratov – March 7-25 1969 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 32.Soviet Union National Championships – Moscow – May 11–16 1966 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).
- ↑ 36.Soviet Union National Championships – Kaunas – November 14-24 1970 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-05] (ang.).