Węglik tantalu
 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | TaC | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 193 g/mol | ||||||||||||||
| Wygląd | czarny | ||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
Węglik tantalu (TaC) – nieorganiczny związek chemiczny tantalu z grupy węglików.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Węglik tantalu jest ciałem stałym barwy czarnej, bardzo trudno topliwym. Ma jedną z najwyższych temperatur topnienia spośród znanych związków (3880 °C). Temperatura ta wzrasta w układach TaC z HfC lub ZrC, sięgając 3990 °C dla składu 5TaC–HfC[3].
Jest bardzo twardy (ok. 9 w skali Mohsa)[potrzebny przypis]. Materiał kompozytowy złożony z TaC i grafitu oceniany jest jako najtwardszy materiał wyprodukowany przez człowieka[4]. Jest nierozpuszczalny w wodzie i ma niewielką aktywność chemiczną.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest stosowany jako materiał do wytwarzania narzędzi, a także jako składnik form odlewniczych, w których powoduje zmniejszone tarcie powierzchni formy i odlanego przedmiotu. Jest też dodatkiem do stopów węgliku wolframu oraz istotnym składnikiem cermetu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-93, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ Węglik tantalu (nr 280801) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2011-02-19].
- ↑ Andrievskii, R. A., Strel'nikova, N. S., Poltoratskii, N. I., Kharkhardin, E. D. i inni. Melting point in systems ZrC-HfC, TaC-ZrC, TaC-HfC. „Soviet Powder Metallurgy and Metal Ceramics”. 6 (1), s. 65-67, 1967. DOI: 10.1007/BF00773385.
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-35, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).