Vitalogy
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Pearl Jam | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | 1994 w Bad Animals Studio w Seattle | |||
| Gatunek | ||||
| Długość | 55:30 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Vitalogy | ||||
| ||||
Vitalogy – trzeci album studyjny zespołu Pearl Jam wydany w 1994 r. nakładem Epic Records. Premiera albumu na płycie gramofonowej miała miejsce 22 listopada 1994 r., a na płycie kompaktowej – 6 grudnia 1994 r.
Płyta nagrywana była między innymi w studiach w Seattle, Atlancie i Nowym Orleanie. Producentem jest Brendan O’Brien, z którym zespół współpracował już przy albumie Vs.
Album Vitalogy wyróżnia się bardzo starannym i oryginalnym opracowaniem graficznym. Na okładce złotymi literami wytłoczony jest tytuł płyty, książeczka zaś stylizowana jest na starą księgę – zawiera reprodukcje z książki doktora E.H. Ruddicka pod tytułem Vitalogy[1], wydanej w latach 20. XX wieku, a mówiącej o zdrowiu i życiu człowieka, fragmenty tekstów piosenek, różne fotografie (między innymi kopię rentgena zębów Eddiego Veddera).
Album promowały trzy single: „Spin the Black Circle, „Not for You” i „Immortality”, których okładki stylizowane były na płyty gramofonowe, a każda z nich opatrzona była napisem „Viva La Vinyl”. Do żadnego utworu z Vitalogy nie zrealizowano teledysku.
Płyta Vitalogy odniosła duży sukces. Zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki RIAA 13 października 1995 r. przyznało temu albumowi certyfikat pięciokrotnej platyny (ponad 5 000 000 sprzedanych egzemplarzy w USA)[2]. Na liście Billboard 200 Vitalogy znajdowało się przez 55 tygodni i dotarło do miejsca 1.[3]
W Polsce wydawnictwo uzyskało status złotej płyty[4].
W 2003 album został sklasyfikowany na 492., a w 2012 na 485. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[5].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Wszystkie teksty autorstwa Eddiego Veddera. Autorzy muzyki podani w nawiasach.
- „Last Exit” (Pearl Jam) – 2:54
- „Spin the Black Circle” (Pearl Jam) – 2:48
- „Not for You” (Pearl Jam) – 5:52
- „Tremor Christ” (Pearl Jam) – 4:12
- „Nothingman” (Ament) – 4:35
- „Whipping” (Pearl Jam) – 2:35
- „Pry, To” (Pearl Jam) – 1:03
- „Corduroy” (Pearl Jam) – 4:37
- „Bugs” (Pearl Jam) – 2:45
- „Satan's Bed” (Gossard) – 3:31
- „Better Man” (Vedder) – 4:28
- „Aye Davanita” (Pearl Jam) – 2:58
- „Immortality” (Pearl Jam) – 5:28
- „Hey Foxymophandlemama, That's Me” (Pearl Jam) – 7:44
- Znana także pod tytułem „Stupid Mop”.
Twórcy[edytuj | edytuj kod]
| Pearl Jam
| Inni muzycy
|
Opinie[edytuj | edytuj kod]
Pippa Lang z brytyjskiej edycji magazynu „Metal Hammer”:[6]
Vitalogy szaleje jak wzburzone morze. Wznosi się i opada w przypływie goryczy, urazy, a momentami czystego szaleństwa. Muzycznie Pearl Jam zaszedł znacznie dalej niż jego członkowie mogli sobie wyobrazić. We właściwy tylko sobie sposób potrafili wyrazić sprzeczne uczucia. Ta płyta jest równie eklektyczna i złowróżbna co White Album Beatlesów. Przy niej Ten to spacer po parku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Małgorzata Taklińska, Pearl Jam. Roślina, ISBN 83-86365-03-X, In Rock Music Press, Poznań 1998, wydanie trzecie, s. 51.
- ↑ http://www.riaa.org/goldandplatinumdata.php?resultpage=1&table=SEARCH_RESULTS&action=&title=Vitalogy&artist=Pearl+Jam&perPage=25 [dostęp 2009-08-02]
- ↑ https://www.billboard.com/#/artist/pearl-jam/chart-history/5392?f=305&g=Albums [dostęp 2009-08-02]
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 1996 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
- ↑ Martin Power, Ciemne zaułki. Ilustrowana biografia Pearl Jam, ISBN 83-86365-27-7, In Rock Music Press, Poznań 1999, s. 72.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
