Vitae Patrum
Heriberta Rosweyde (1615)
Vitae Patrum (dosłownie Życie Ojców, dzieło znane również jako Żywoty Ojców Pustyni) – jest encyklopedią zawierającą zbiór pism hagiograficznych poświęconych Ojcom pustyni i Matkom pustyni powstałym w okresie wczesnego chrześcijaństwa. Greckie i łacińskie teksty zostały zebrane, zredagowane i przetłumaczone na łacinę przez jezuitę Heriberta Rosweyde i wydane w Antwerpii w 1615 roku[1] przez Baltazara Moreta. Większość oryginalnych tekstów pochodzi z trzeciego i czwartego wieku[2][3]. Tekst książki wszedł w skład obszerniejszego dzieła Acta sanctorum[4].
Vitae Patrum to dzieło powstałe w wyniku szeroko zakrojonych badań przeprowadzonych na podstawie całej dostępnej literatury traktującej o życiu pierwszych mnichów pustyni. Hippolyte Delehaye opisał pracę jako epicką, niezrównaną epopeję początków monastycyzmu w Egipcie i Syrii. Książka zyskała popularność i doczekała się licznych tłumaczeń i reedycji publikowanych z rozległymi zmianami. Heribert Rosweyde opierał swoją pracę na dwudziestu trzech różnych wersjach wcześniejszych publikacji dokonując ich szczegółowej analizy wprowadzanych zmian w różnych wersjach tych samych tekstów[4].
Vitae Patrum składa się z dziesięciu ksiąg opatrzonych wstępem autora. Księga pierwsza zawiera życiorysy szesnastu postaci pod tytułem Vitae vivorum, począwszy od Pawła z Teb i Antoniego Wielkiego, oraz jedenastu pod tytułem Vitae mulierum. Księga druga to Historia Monachorum, trzecia Verba seniorum (przysłowia Mędrców przypisywane Rufinowi z Akweu okazały się tłumaczeniami których dokonał). Księga czwarta jest kompilacją tekstów Sulpicjusza Sewera i Jana Kasjana. Księga piąta jest kolejną kolekcją tekstów zaczerpniętych z łacińskich i greckich dzieł Pelagiusza[4]. Księgi szósta i siódma zawierają Verba seniorum anonimowych autorów greckich z przekładów diakona Jana, papieża Jana III i Paschazjusza Radaberta. Księga ósma zawiera tekst Historia Lausiaca biskupa Helenopolis w Bytynii Palladiusza z Galacji (Heraclidis Paradifus). Kolejna księga De Vitis Patrum zawiera tekst Teodoreta z Cyru. Księga dziesiąta oparta została o tekst Jana Moschosa[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prodrome. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (ang.).
- ↑ Anne Leader: The Badia of Florence: Art and Observance in a Renaissance Monastery. Indiana University Press, s. 140. ISBN 978-0-253-35567-6. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
- ↑ Vitae Patrum. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
- ↑ a b c d Hippolyte Delehaye: The work of the Bollandists through three centuries, 1615-1915. Princeton University Press, 1922, s. 17–20. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Heribertus Rosweyde: Vitae Patrum. [dostęp 2015-08-15]. (łac.).