Vincenzo Guerini (lekkoatleta)

Vincenzo Guerini
Ilustracja
Vincenzo Guerini w 1972
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1950
Casnigo

Wzrost

163 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa Europy
srebro Rzym 1974 sztafeta 4 × 100 m
brąz Helsinki 1971 sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Izmir 1971 sztafeta 4 × 100 m
Uniwersjada
brąz Moskwa 1973 sztafeta 4 × 100 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Vincenzo Guerini (ur. 14 sierpnia 1950 w Casnigo[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, dwukrotny medalista mistrzostw Europy i dwukrotny olimpijczyk.

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (sztafeta włoska biegła w składzie: Guerini, Pietro Mennea, Pasqualino Abeti i Ennio Preatoni)[2]. Zwyciężył w tej konkurencji (w składzie: Guerini, Abeti, Mennea i Preatoni) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[1].

Zajął 6. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[4]. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[5].

Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Guerini, Norberto Oliosi, Luigi Benedetti i Mennea[6]. Zajął 6. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Odpadł w eliminacjach biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie[7].

Guerini był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1974 i 1976 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1971 i 1973[8][9]. W hali był mistrzem w biegu na 60 metrów w 1971, 1973 i 1978[10].

Pięciokrotnie poprawiał rekord Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 38,88 s uzyskanego 8 września 1974 w Rzymie[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Vincenzo Guerini [online], olympedia.org [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  2. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. ↑ LES VIES JEUX MÉDITERRANÉENS. IZMIR – Octobre 1971. „L’Athlétisme”, s. 3, listopad 1971. (fr.). 
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 428–429 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. ↑ Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini [online], sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 6 [dostęp 2019-03-04] (wł.).
  6. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 451 [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  9. ↑ Campionati „assoluti” – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 16 [dostęp 2019-03-04] (wł.).
  10. ↑ Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-04] (ang.).
  11. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 191. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
Mistrzowie igrzysk śródziemnomorskich w sztafecie 4 × 100 metrów
Mistrzowie Włoch w biegu na 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b c Nie rozegrano
Halowi mistrzowie Włoch w biegu na 60 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Flagi obok nazwisk oznaczają zwycięzcę innej narodowości niż włoska, ponieważ mistrzostwa miały często charakter otwarty.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vincenzo_Guerini_(lekkoatleta)&oldid=72871618”