Vilém Slavata z Chlumu
| Vilém Slavata z Chlumu a Košumberka | |
 | |
| Hrabia cesarstwa Najwyższy Kanclerz Królestwa Czech | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | Adam Slavata |
| Żona | Lucie Otýlie z Hradca |
| Dzieci | Adam Pavel Slavata |
| Odznaczenia | |
 | |
Vilém Slavata z Chlumu a Košumberka (niem. Wilhelm Slavata von Chlum und Koschumberk) (ur. 1 grudnia 1572 w Čestínie, zm. 19 stycznia 1652 w Jindřichowym Hradcu lub we Wiedniu) – czeski szlachcic, ofiara drugiej defenestracji praskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Vilém urodził się w majątku jego rodziny w Čestínie koło Kutnej Hory. Jego ojciec Adam był urzędnikiem za panowania cesarza Rudolfa II Habsburga. W młodości przebywał na studiach we Włoszech. Chociaż został wychowany w wierze braci czeskich, około 1597 roku przeszedł na katolicyzm i stał się jego zagorzałym zwolennikiem[1][2].
Podobnie jak jego ojciec, podjął służbę u Rudolfa II, który wyznaczył go na burgrabiego na zamku Karlsztejn. Za czasów panowania następcy Rudolfa – Macieja został szambelanem Królestwa Czech. Vilém poparł koronację Ferdynanda II na króla czeskiego. W zamian Ferdynand nadał mu urząd namiestnika w Pradze, gdzie musiał stanąć w obliczu gwałtownego powstania szlachty, któremu przewodził Jindřich Matyáš Thurn. 23 maja 1618, wraz z Jaroslavem Bořitą i Filipem Fabriciusem został wyrzucony przez okno zamku na Hradczanach przez rozwścieczony tłum protestantów[3][1].
Rok później udało mu się uciec do Saksonii, następnie przebywał w Pasawie. Po zwycięstwie Ferdynanda w bitwie na Białej Górze w 1621 Slavata wrócił do Czech, gdzie został jedną z czołowych postaci w przywracaniu katolicyzmu, otrzymał tytuł Reichsgrafa, a w 1628 został mianowany kanclerzem Królestwa Czech[3][1][2].
W 1644 roku otrzymał Order Złotego Runa. Zmarł 19 stycznia 1652 w Jindřichowym Hradcu lub we Wiedniu[2].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- Historické spisování („Pisma historyczne”), 1637–1651[3]
To 14-tomowy spis wspomnień, w którym Vilém kompleksowo opisuje przyczyny i przebieg powstania czeskiego oraz pierwszej fazy wojny trzydziestoletniej. Jego prace koncentrują się szczególnie na wydarzeniach z lat 1608–1619 na terenie ziem czeskich[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Vilém Slavata z Chlumu a Košumberka [online], web.archive.org, 8 kwietnia 2009 [dostęp 2024-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-08].
- ↑ a b c d Kdo byl kdo v našich dějinách do roku 1918 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2024-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-01].
- ↑ a b c Slavata z Chlumu a Košumberka, Vilém - Treccani [online], Treccani [dostęp 2024-01-25] (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Josef Hrdlička, Slavatova obrana jezuitského řádu a jeho představy o konfesijním uspořádání Čech z počátku dvacátých let 17. století., Folia Historica Bohemica, 2008, s. 225-249, OCLC 260173525.