Victor Kraatz

Victor Kraatz
Ilustracja
Shae-Lynn Bourne i Victor Kraatz (2002)
Reprezentacja

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1971
Berlin Zachodni

Wzrost

178 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Shae-Lynn Bourne
Taryn O’Neill

Trener

Nikołaj Morozow, Uschi Keszler, Natalja Dubowa, Tatjana Tarasowa, Josée Picard, Eric Gilles

Zakończenie kariery

2003

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
złoto Waszyngton 2003 pary taneczne
srebro Nagano 2002 pary taneczne
brąz Helsinki 1999 pary taneczne
brąz Minneapolis 1998 pary taneczne
brąz Lozanna 1997 pary taneczne
brąz Edmonton 1996 pary taneczne
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Pekin 2003 pary taneczne
złoto Salt Lake City 2001 pary taneczne
złoto Halifax 1999 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Kitchener 2001 pary taneczne
złoto Hamilton 1996 pary taneczne
srebro Petersburg 1998 pary taneczne
Strona internetowa

Victor Kraatz (ur. 7 kwietnia 1971 w Berlinie Zachodnim) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Shae-Lynn Bourne. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich w Lillehammer (1994), Nagano (1998) i Salt Lake City (2002), mistrz świata (2003), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (1999, 2001, 2003), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (1996, 2001) oraz 10-krotny mistrz Kanady (1993–1999, 2001–2003). Zakończył karierę amatorską w 2003 roku.

Bourne i Kratz byli pierwszą parą taneczną, która w swoich tańcach wykonywała element łyżwiarski hydroblading[1].

19 czerwca 2006 ożenił się z fińską łyżwiarka figurową występującą w parach tanecznych, Maikki Uotila. Mają dwóch synów: Olivera (ur. 14 września 2006) i Henry’ego (ur. 10 lipca 2010)[2][3]. Po zakończeniu kariery amatorskiej studiował marketing i pracował w agencji marketingowej w Yaletown. Pracował również jako trener łyżwiarstwa figurowego, a następnie jako trener hokeja na lodzie[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Shae-Lynn Bourne[edytuj | edytuj kod]

Zawody 91–92 92–93 93–94 94–95 95–96 96–97 97–98 98–99 99–00 00–01 01–02 02–03
Międzynarodowe[1]
Igrzyska olimpijskie 10 4 4
Mistrzostwa świata 14 6 4 3 3 3 3 4 2 1
Mistrzostwa czterech kontynentów 1 1 1
GP Finał Grand Prix 4 1 2 5 1
GP Nations Cup 5 2 2 1 3
GP Cup of Russia 2
GP NHK Trophy 2 2
GP Skate America 3
GP Skate Canada International 6 3 1 1 1 1 1 1
GP Trophée Lalique 2
Nebelhorn Trophy 1
Krajowe[4]
Mistrzostwa Kanady 1 J 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Z Taryn O’Neill[edytuj | edytuj kod]

Zawody 89–90
Krajowe[4]
Mistrzostwa Kanady 3 N

Nagrody i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • British Columbia/Yukon Hall of Fame – 2015[3]
  • Skate Canada Hall of Fame – 2007[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Shae-Lynn Bourne / Victor Kraatz: 2002/2003. ISU. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-15)]. (ang.).
  2. Brett Barden: Victor and Maikki Kraatz welcome second son. Skate Today, 2010-07-14. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (ang.).
  3. a b c Kraatz honoured for his impact in Canadian Sport. Skate Canada, 2015-06-19. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-22)]. (ang.).
  4. a b Canadian Championships (Dance/Danse). Skate Canada. s. 139-143. [dostęp 2020-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-08)]. (ang.).
  5. 2007 Skate Canada Hall of Fame Induction – Shae-Lynn Bourne and Victor Kraatz. Skate Canada. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-22)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]