Via Labicana
Via Labicana – droga rzymska biegnąca na wschód i południowy wschód od Rzymu.
Należała do najstarszych dróg publicznych (viae publicae), którym nadawano nazwy od docelowych miejscowości szlaku[1]. Wychodziła z Rzymu przez Bramę Eskwilińską (Porta Esquilina) w murach serwiańskich, ozdobioną później przez łuk Galiena, a następnie przez Bramę Prenestyńską (Porta Prenestina) w Murze Aureliana. Prawdopodobnie pierwotnie kończyła się w Tusculum (5 km od Rzymu), a w późniejszym czasie przedłużono ją do Labicum (20 km od Rzymu).
Jej odcinek w pobliżu Rzymu nosił nazwę Via Casilina. Przechowywany w Muzeum Narodowym w Rzymie posąg Augusta jako pontifexa maximusa, pierwotnie postawiony przy willi Liwii, określany jest jako Via Labicana Augustus. Przy drodze tej został pochowany zamordowany przez pretorianów cesarz Didiusz Julianus[potrzebny przypis].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Rosset: Starożytne drogi i mosty. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970, s. 89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Historia Świata. T. 10. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 276-277, ISBN 83-7425-365-7
