Uwe Unterwalder

Uwe Unterwalder
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1950
Berlin Wschodni

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
srebro Monachium 1972 kolarstwo
(Druż. na dochodzenie)
srebro Moskwa 1980 kolarstwo
(Druż. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata
złoto Monachium 1978 Druż. na dochodzenie
srebro Varese 1971 Druż. na dochodzenie
srebro Montreale 1974 Druż. na dochodzenie
srebro San Cristóbal 1977 Ind. na dochodzenie (A)
brąz Liège 1975 Druż. na dochodzenie
brąz Monachium 1978 Ind. na dochodzenie (A)

Uwe Unterwalder (ur. 15 lipca 1950 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki kolarz torowy reprezentujący NRD, dwukrotny wicemistrz olimpijski oraz sześciokrotny medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Uwe Unterwalder odniósł w 1971 roku, kiedy wspólnie z Herbertem Richterem, Heinzem Richterem i Thomasem Huschke zdobył srebrny medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas mistrzostw świata w Varese. Rok później wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Monachium, gdzie reprezentanci NRD w tym samym składzie ponownie zajęli drugie miejsce. Razem z Klausem-Jürgenem Grünke, Heinzem Richterem i Thomasem Huschke zdobył również srebrny medal w tej konkurencji podczas mistrzostw świata w Montrealu w 1974 roku. W następnych latach reprezentacja NRD z Unterwalderem w składzie zajęła kolejno: trzecie miejsce na mistrzostwach w Liège w 1975 roku, czwarte na igrzyskach w Montrealu w 1976 roku oraz trzecie miejsce podczas mistrzostw świata w San Cristóbal. Największe sukcesy Uwe osiągnął w 1978 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Monachium zdobył dwa medale. Wspólnie z Geraldem Mortagiem, Matthiasem Wiegandem i Volkerem Winklerem był najlepszy drużynowo, a indywidualnie był trzeci wśród amatorów, wyprzedzili go tylko dwaj rodacy: Detlef Macha i Norbert Dürpisch. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych w 1980 roku igrzyskach olimpijskich w Moskwie, gdzie razem z Mortagiem, Wiegandem i Winklerem zdobył ponownie srebrny medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Ponadto wielokrotnie zdobywał medale torowych mistrzostw kraju, w tym siedem złotych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]