Urszula Jaros
| Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1956 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 164 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Urszula Jaros, z d. Majkut (ur. 20 lutego 1956 w Gródku[1]) – polska lekkoatletka, sprinterka i skoczkini w dal, reprezentantka Polski, medalistka mistrzostw Polski.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Była zawodniczką AZS Lublin i Górnika Zabrze.
Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1986, zajmując 6. miejsce w sztafecie 4 x 100 metrów, z czasem 43,54 (z Joanną Smolarek, Jolantą Janotą i Ewą Kasprzyk[2]) oraz w finale A Pucharu Europy w 1983 (6. miejsce w skoku w dal, z wynikiem 6,26) i 1989 (5. miejsce w sztafecie 4 x 100 m, z wynikiem 44,12)[3].
Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła sześć medali, w tym cztery srebrne (na 100 m w 1985, na 200 m w 1983 i 1989, w skoku w dal w 1983) i dwa brązowe (na 100 m w 1986 i w sztafecie 4 x 400 m w 1985)[4]. Na halowych mistrzostwach Polski seniorów wywalczyła cztery medale, w tym dwa srebrne na 200 m, w 1988 i 1989, brązowy ma 60 m w 1989 i brązowy na 200 m w 1985[5].
Jej mąż Marek Jaros i syn Andrzej Jaros również są lekkoatletami[6].
Rekordy życiowe[7]:
- 100 m – 11,20 (27.06.1986)
- 200 m – 23,00 (08.06.1986)
- 400 m – 54,05 (24.06.1985)
- skok w dal – 6,41 (18.06.1983)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 248
- ↑ Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 464
- ↑ Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 502
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 382
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 431
- ↑ Chwalę się - znam Wice Mistrza Europy
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 169, 174, 178, 200