Urszula Eckert
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1928 |
| Data i miejsce śmierci | 8 listopada 2019 |
| Doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
| Specjalność: pedagogika specjalna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1974 |
| Habilitacja | 1982 |
| Nauczycielka akademicka | |
| uczelnia | APS, UW |
| Odznaczenia | |
  | |
Urszula Magdalena Eckert (ur. 25 maja 1928 w Inowrocławiu, zm. 8 listopada 2019 w Warszawie[1]) – polska surdopedagog, nauczycielka akademicka, działaczka na rzecz integracji społeczno-zawodowej osób z wadami słuchu, profesor na Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej[2] oraz Uniwersytecie Warszawskim[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była absolwentką Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej. Doktorat uzyskała w 1974 na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie pracy Analiza przebiegu integracji społecznej młodzieży niedosłyszącej napisanej pod kierunkiem Janiny Doroszewskiej. W 1982 uzyskała na UW habilitację. Od początku pracy zawodowej jako wychowawca i nauczyciel w zakładach i szkołach specjalnych dla osób z wadami słuchu (1949) była zainteresowana problematyką rozwoju tych osób, ich kształcenia oraz integracji społeczno-zawodowej. Była nauczycielem akademickim w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Kierowała tam Zakładem Surdopedagogiki, a także pełniła w latach 1986–1990 funkcję prorektora ds. badań naukowych i współpracy z zagranicą[2].
Córka Jana i Józefy[1]. Pochowana została na cmentarzu parafialnym w Przygodzicach[4].
Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]
Do jej najważniejszych zainteresowań naukowych należały:
- zagadnienia wczesnego wykrywania wad słuchu,
- wczesne usprawnianie słuchu i kształcenie mowy ustnej jako narzędzia porozumiewania się,
- przygotowywanie nauczycieli do pracy z dziećmi i młodzieżą z wadami słuchu w różnych typach szkół[2].
Uważała, że nauczanie, a także rozwijanie mowy dziecka niesłyszącego winno odbywać się w toku zabawy, gdyż wtedy mają miejsce najkorzystniejsze warunki do kształtowania umiejętności językowych podopiecznego[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1974) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983)[6]. Otrzymała Medal Marii Grzegorzewskiej (2013)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-01-27].
- ↑ a b c d Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Zmarła profesor Urszula Eckert. aps.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)].
- ↑ Eckert Urszula Test dojrzałości szkolnej dziecka z wadą słuchu [online], Akademia Pedagogiki Specjalnej [dostęp 2022-01-27] (pol.).
- ↑ wlkp24.info, nekrolog
- ↑ Alicja Rakowska, Jak porozumiewają się dzieci niesłyszące z osobami słyszącymi, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków, 2000, s. 36-37, ISBN 83-7271-043-0
- ↑ Małgorzata Kupisiewicz, Katarzyna Wereszka, Urszula Eckert (1928–2019) – życie i działalność pedagogiczna i naukowa, 2020, DOI: 10.5604/01.3001.0014.1338 [dostęp 2022-01-27].