Ursa (platforma)
Bandera | |
---|---|
Znak wywoławczy | WDC6918[1] |
Właściciel | Shell |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Materiał | stal |
Historia | |
Data budowy | 1999 |
Dane techniczne | |
Wyporność | około 97500 t |
Liczebność załogi | 110 |
Długość całkowita (L) | 100 m |
Szerokość (B) | 100 m |
Zanurzenie (D) | 25,5[1] m |
Ursa – platforma wiertnicza i wydobywcza typu TLP, zakotwiczona w Zatoce Meksykańskiej w miejscu o głębokości około 1200 metrów.
Kadłub[edytuj | edytuj kod]
Budowę rozpoczęto w 1996. Kadłub platformy został zbudowany w Tarencie we Włoszech i dostarczony do Caracas Bay w Curaçao na barce[2].
Kadłub składa się z czterech cylindrycznych pontonów, każdy o średnicy 26 metrów i wysokości 54 metrów, ustawionych pionowo i połączonych łącznikiem o przekroju 11,5 x 9 metrów. Kadłub, przy zanurzeniu konstrukcyjnym, ma wyporność około 97500 ton[2].
Nadbudówka[edytuj | edytuj kod]
Nadbudówka platformy składa się z 6 modułów (mieszkalny, z miejscami dla 110 osób, zasilania, dwa moduły przetwórstwa, moduł wiertniczy oraz część z głowicami). Moduły są połączone konstrukcją kratownicową o rozmiarach 100 x 100 metrów. Masa nadbudówki wynosi około 22400 ton (włącznie z całym wyposażeniem i wieżą wiertniczą. Nadbudówkę skonstruowano w J Ray McDermott International w Morgan City (Luizjana). Prace trwały od 1996[2].
Pierwotnie planowano osadzanie modułów nadbudówki na kadłubie zakotwiczonym na docelowym miejscu. Jednak opóźnienia w przygotowaniu pola spowodowały zmianę planów. Elementy dostarczono do Caracas Bay i tam zmontowano przy pomocy dźwigu pływającego Balder, a następnie przeholowano na właściwe miejsce[2].
Zakotwiczenie[edytuj | edytuj kod]
Cała konstrukcja przymocowana jest do dna za pomocą systemu składającego się z 16 pali wbitych w dno. Każdy z pali ma około 135 metrów długości i 2,45 metra średnicy. Masa każdego pala to około 380 ton[2].
Elementy mocujące[edytuj | edytuj kod]
Kadłub platformy przymocowany jest do systemu pali za pośrednictwem 16 stalowych odciągów rurowych o średnicy 81 cm, grubości ścian 38 mm i masie około tysiąca ton każdy. Odciągi maja długość około 1160 metrów[2].
Odwierty[edytuj | edytuj kod]
Pod platformą przygotowano miejsce na 24 odwierty. 3 z nich zostały wykonane przed instalacją platformy. Niektóre z odwiertów wykorzystywane są do zatłaczania wody do złoża, co pozwala na jego lepszą eksploatację[2].
Rurociągi[edytuj | edytuj kod]
Wydobyta ropa i gaz są transportowane na odległość około 75 km, do platformy West Delta 143 przez rurociąg o średnicy 45 cm (ropa) i 50 cm (gaz)[2].
Wpis do Księgi rekordów[edytuj | edytuj kod]
W 2009 Ursa została wpisana do Księgi rekordów Guinnessa jako najwyższa konstrukcja na świecie. Wysokość liczona od dna do szczytu wieży wiertniczej wynosi 1306 metrów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b SHELL URSA TLP, Other type - Details and current position - MMSI 367063220 - VesselFinder [online], www.vesselfinder.com [dostęp 2020-12-05] .
- ↑ a b c d e f g h Ursa Oil and Gas Field Project - Offshore Technology | Oil and Gas News and Market Analysis [online], www.offshore-technology.com [dostęp 2020-12-03] .
- ↑ Emily Pickrell , Shell's Ursa makes waves in offshore industry [online], HoustonChronicle.com, 27 grudnia 2012 [dostęp 2020-12-03] (ang.).