Urania Ruda Śląska

Urania Ruda Śląska

Siedziba klubu (2018)
Pełna nazwa	Górniczy Klub Sportowy Urania Ruda Śląska
Barwy	Czerwono - Czarno - Niebieskie
Data założenia	1921
Liga	klasa okręgowa, gr. śląska IV
Państwo	Polska
Adres	Ks. Tunkla 12 Ruda Śląska, Polska
Prezes	Mateusz Matura
Trener	Marcin Molek
Asystent trenera	Jan Wleciałowski
Strona internetowa

Urania Ruda Śląska – polski klub piłkarski z Rudy Śląskiej, grający obecnie w klasie okręgowej, grupie śląskiej IV (Katowice-Sosnowiec) . W sezonach 2001/02, 2002/03, 2003/04 grał w IV lidze.

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

• Pełna nazwa: Górniczy Klub Sportowy Urania Ruda Śląska
• Rok założenia: 1921
• Adres: Ks. Tunkla 12, 41-707 Ruda Śląska
• Stadion: przy ul. Tunkla

pojemność – 2000

oświetlenie – brak

wymiary – 100 m × 69 m

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

• 3. miejsce w II lidze – 1973/1974
• 1/4 finału Pucharu Polski – 1969/1970 (z Legią Warszawa: 0:0 i 0:1)

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1965 Urania Kochłowice zmieniła nazwę na Urania Ruda Śląska, w związku z włączeniem Kochłowic do Rudy Śląskiej.1965^[1]

Powstanie klubu miało związek z ruchem powstańczym ludu ślaskiego. Upadło krwawo stłumione I powstanie śląskie, władze na terenach objętych działaniami powstańczymi objęła Komisja Miedzysojusznicza, patronując nad przygotowaniami do plebiscytu, a następnie nad samym plebiscytem. Powstawały komisariaty plebiscytowe: polski w Bytomiu, niemiecki w Katowicach, które starały się zabezpieczyć sobie jak najwięcej głosów, by przesądzić na swoją korzyść wyniki plebiscytu. Działacze polskiego komisariatu plebiscytowego rozumieli rolę sportu w akcji zjednywania Polski, młodzieży śląskiej, pozyskanie jej głosów. Dlatego patronowali akcji powstawania polskich organizacji sportowych, które miały stanowić alternatywę dla niemieckich Sportvereinów.

Na terenie Kochłowic istniało w omawianym czasie Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, kierowane przez Kaczmarskiego, Kosierowskiego, Zielińskiego, Janusa i Bistę. Borykało się ono z wielkimi trudnościami natury finansowej i dlatego wiosną 1921 r. przy poparciu polskiego komisariatu plebiscytowego pierwszy klub sportowy o bogatych planach i dużych możliwościach, przyjął nazwę „Życie”. Założycielami tej organizacji sportowej byli m.in. Antoni Szczyrba, Józef Wypiór, Tomasz Stowski, Jan Chowaniec, Szczepan Mrowiec, Antoni Mańka. Na początek założono dwie sekcje: lekkoatletyczną i palanta, które zdobyły sobie sporo zwolenników, poczęto organizować zawody i rozgrywać spotkania. Młody klub nie stać było na budowę obiektu sportowego. Dlatego treningi i imprezy odbywały się na łąkach na terenach obecnych plant obok dworca.

Po jakimś czasie zarysował się kryzys organizacyjny i „Życie” rozpadło się na dwa kluby KS „Haller” oraz KS „Atak”. „Haller” przejął sekcję palanta, zorganizował piłkarską, która zgłoszona została do rozgrywek w klasie B. Po krótkim czasie przeszedł pod opiekuńcze skrzydła Federacji Robotniczych Klubów Sportowych, zmieniając nazwę na RKS „Siła”. Pomoc finansowa organizacji robotniczych pozwoliła na rozwinięcie owocnej działalności. W niedługim czasie zespół palanta RKS „Siła” okazał się bezkonkurencyjny, zdobywając w latach 1924 i 1928 tytuł mistrza Polski. Jego działalność nie trwała jednak długo.

RKS „Siła” zakontraktowała międzynarodowe zawody sportowe z Robotniczym Klubem Sportowym z Ostrawy. Zawody wzbudziły wielkie zainteresowanie nie tylko w Kochłowicach i wszystko wskazywało na to, że na miejscowym boisku zabraknie miejsca dla wszystkich chętnych oglądania pojedynku. Władze sanacyjne zaniepokojone olbrzymim zainteresowaniem towarzyszącym imprezie organizowanej przez komunistów – jak nazywano sportowców RKS, zabroniło przeprowadzania zawodów niemal w ostatniej chwili. Pomimo szykan i presji mecz doszedł do skutku na terenie parku Kościuszki w Katowicach i zakończył się zwycięstwem Kochłowic. Klub RKS „Siła” został jednak rozwiązany, a jego dawni członkowie utworzyli nowy klub, któremu nadali nazwę „Samson”. Rozwinął on dość obiecującą działalność, tworząc trzy dobrze prosperujące sekcje: zapaśniczą, podnoszenia ciężarów i gimnastyczną. Władze Kochłowic pomogły w budowie boiska, bieżni, kortów tenisowych i szatni. W tych przychylnych warunkach w latach 1933–1936 klubowi zapaśnicy czterokrotnie sięgnęli po tytuł drużynowego mistrza Polski, a: Eryk Kuchta, Paweł Mańka i Wincenty Garus dzierżyli szarfy mistrzowskie. Dobrze spisywali się również ciężarowcy, spośród których Leon Himel i Jan Copik piastowali tytuły mistrzów Polski i reprezentowali barwy Polski w spotkaniach międzynarodowych. Równolegle z sukcesami KS „Samson” wiele osiągnięć zanotował na swym koncie drugi klub sportowy działający w Kochłowicach – „Haller”. Jego imię rozsławili głównie piłkarze oraz zespół palanta.

Prezesi klubu[edytuj | edytuj kod]

• Zygmunt Kozierowski (1921–1923)
• Piotr Galeja
• Tomasz Stowski
• Paweł Madeja
• Jan Podstawski
• Jan Skrzypiec
• Paweł Szulc (1932–1937)
• Piotr Kołodziej (do wybuchu wojny)
• Ryszard Marek (1945–1949)
• Jerzy Ogaza (1950)
• Emil Matysek (1951)
• Ryszard Marek (1952–1954)
• Franciszek Jacuch (1955)
• Eryk Kuchta (1956–1957
• Ryszard Elias (1957)
• Henryk Wolański (1958–1959)
• Marian Antoniewicz (1960–1961)
• Mieczysław Cygan (1962)
• Jerzy Dyla (1963)
• Gustaw Dańda (1963– ?)
• Herman Mleczko (1966–1970)
• Kazimierz Gabryś (1971–1973)
• Włodzimierz Etryk (1974–1981)
• Zygmunt Barczyk (1982–1991)
• Jan Galeja (1992–1995)
• Stanisław Mitas (1995–2005)
• Bernard Wawrzynek (2005-2020)
• Mateusz Jamka (2020-2022)
• Mateusz Matura (2022-2023)
• Tomasz Droździk (od 2023)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Urania Ruda Śląska w bazie 90minut.pl