Umberto Tozzi
 Umberto Tozzi (2014) | |
| Imię i nazwisko | Umberto Antonio Tozzi |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1952 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | od 1968 |
| Wydawnictwo | Numero Uno, CGD, HBO |
| Strona internetowa | |
Umberto Tozzi (ur. 4 marca 1952 w Turynie) – włoski piosenkarz i muzyk. Do tej pory sprzedał ponad 70 mln płyt[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Karierę muzyczną rozpoczął w 1968, wstępując w wieku 16 lat w zespole Off Sound[2]. W 1974 wylansował swój pierwszy przebój „Un Corpo un 'Anima”, który pochodził z debiutanckiego albumu Donna Amante Mia (1976)[3]. W 1977 stał się rozpoznawalny dzięki wydaniu singla „Ti amo”[4], z którym 12 września 1977 w Amfiteatrze w Weronie wygrał XIV Festivalbar[5]. Utwór został później przetłumaczony na wiele języków (m.in. na hiszpański i francuski)[6].
W 1987 wygrał Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo, wykonując wspólnie z Giannim Morandim i Enrico Ruggerim utwór „Si può dare di più”[7]. W tym samym roku, razem z Rafem reprezentował Włochy w 32. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Gente di mare”, z którym zajął trzecie miejsce w finale[8]. W 1988 wydał album koncertowy zatytułowany Royal Albert Hall, na którym znalazł się zapis dźwiękowy jego koncertu na londyńskiej scenie Royal Albert Hall.
W 2013 jego wersja przeboju „Gloria”[9], śpiewana w oryginalnej włoskiej wersji, została umieszczona przez Martina Scorsese na, nominowanym w 2014 do Oscara, soundtracku Wilk z Wall Street[10].
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
- Donna amante mia (1976)
- È nell'aria ... ti amo (1977)
- Tu (1978)
- Gloria (1979)
- Tozzi (1980)
- Notte rosa (1981)
- Eva (1982)
- Hurrah (1984)
- Invisibile (1987)
- Gli altri siamo noi (1991)
- Equivocando (1994)
- Il grido (1996)
- Aria e cielo (1997)
- Un'altra vita (2000)
- Le parole (2005)
- Heterogene (2006)
- Tozzi Masini (2006)
- Superstar (2009)
- Yesterday, Today (2012)
Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]
- Minuti di un'eternità (1987)
- Le mie canzoni (1991)
- Bagaglio a mano (1999)
- The Best of... (2002)
- Yesterday, Today – The Best of 1976–2012 (2012)
Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]
- In concerto (1980)
- The Royal Albert Hall (1988)
- Non Solo Live (2009)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Umberto Tozzi in concerto a Basilea. Tuttoitalia.ch. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ Drago Bonacich: Umberto Tozzi Biography. AllMusic. [dostęp 2017-03-22]. (ang.).
- ↑ Donna Amante Mia (1976). AllMusic. [dostęp 2017-03-22]. (ang.).
- ↑ Gli Squallor (2012). MYmovies.it. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ Artisti - Umberto Tozzi. Festivalbar. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ Umberto Tozzi e Anastacia duettano in "Ti amo". Tgcom24. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ Lara Gusatto (2012-01-19): “Gloria” e “Si può dare di più”, Sanremo ricorda Bigazzi – Tvzap. Tvzap - Kataweb. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ La storia di Umberto Tozzi. Virgilio. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ Musica: Umberto Tozzi, compio 60 anni e mi piaccio di piu. MyMovies. [dostęp 2017-03-22]. (wł.).
- ↑ The Wolf of Wall Street. The Film Stage. [dostęp 2017-03-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Umberto Tozzi w bazie Discogs.com (ang.)
- Umberto Tozzi w bazie IMDb (ang.)
- Umberto Tozzi w bazie Filmweb
