Umberto Caligaris

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Umberto Caligaris

Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1901 Casale Monferrato
Data i miejsce śmierci	19 października 1940 Turyn
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1919–1928 FC Casale 182 (18) 1928–1935 Juventus F.C. 178 (0) 1935–1937 Brescia Calcio 40 (0) W sumie: 400 (18)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1922–1934  Włochy 59 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1935–1937 Brescia Calcio 1937–1938 Lucchese 1905 1938–1939 Modena FC 1939–1940 Juventus F.C.
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Amsterdam 1928 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Umberto Caligaris (ur. 26 lipca 1901 w Casale Monferrato, zm. 19 października 1940 w Turynie) – włoski piłkarz grający na lewej pomocy, a także trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Casale Monferrato (Piemont). Pierwszych dziewięć lat swojej kariery spędził w klubie ze swojej rodzinnej miejscowości, Casale. Zadebiutował w nim 12 października 1919. Wówczas drużyna z Casale grała w pierwszej lidze włoskiej, a w 1914 roku zdobyła mistrzostwo.

Po letniej olimpiadzie w 1928 roku Caligaris przeniósł się z Casale do Juventusu. W tamtym okresie Juventus zdobył pięć mistrzostw Włoch z rzędu, w latach 1930–1935. Zakończył karierę w Brescii.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W drużynie narodowej Włoch, Caligaris zadebiutował w roku 1922, w meczu przeciwko Austrii. Zdobył brązowy medal na letniej olimpiadzie w 1928 roku. Ostatnim meczem w błękitnej koszulce Azzurrich był, podobnie jak pierwszy w karierze, mecz z reprezentacją Austrii. Było to 11 lutego 1934. Wystąpił w 59 reprezentacyjnych spotkaniach.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem Brescii łączył również funkcje trenerskie. Potem prowadził kluby Lucchese i Modena. Caligaris był trenerem Juventusu, od roku 1939 aż do śmierci. Zmarł w 1940 roku.