Ulrika Babiaková
| Odkryte planetoidy: 14 | ||
|---|---|---|
| (15053) Bochníček[i] | 17 grudnia 1998 | |
| (22185) Štiavnica[ii] | 29 grudnia 2000 | |
| (22644) Matejbel[i] | 27 lipca 1998 | |
| (49436) 1998 YX2[i] | 17 grudnia 1998 | |
| (72062) 2000 YR17[ii] | 24 grudnia 2000 | |
| (72070) 2000 YC33[ii] | 31 grudnia 2000 | |
| (82809) 2001 QK33[ii] | 17 sierpnia 2001 | |
| (82908) 2001 QU100[ii] | 19 sierpnia 2001 | |
| (104650) 2000 GY132[ii] | 9 kwietnia 2000 | |
| (109096) 2001 QJ33[ii] | 16 sierpnia 2001 | |
| (123613) 2000 YQ17[ii] | 24 grudnia 2000 | |
| (123647) Tomáško[ii] | 31 grudnia 2000 | |
| (165712) 2001 QV33[ii] | 17 sierpnia 2001 | |
| (334076) 2001 QW33[ii] | 17 sierpnia 2001 | |
Ulrika Babiaková (ur. 3 kwietnia 1976 w Bańskiej Szczawnicy, zm. 3 listopada 2002 w Pieszczanach[1]) – słowacka astronom.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła astronomię i astrofizykę na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie w 1999 roku. Dalej kształciła się na Uniwersytecie Konstantyna Filozofa w Nitrze i Uniwersytecie Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy. W 2001 roku odbyła staż na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[1].
Była żoną astronoma Petera Kušniráka[2]. Interesowała się materią międzyplanetarną oraz fotometrią planetoid, a także nauczaniem i popularyzacją astronomii[2]. W latach 1998–2001 współodkryła 14 planetoid, z czego 11 razem z mężem[3]. Zmarła w wypadku w wieku zaledwie 26 lat[2].
Na jej cześć jej mąż, Peter Kušnirák, jedną z odkrytych przez siebie planetoid nazwał (32531) Ulrikababiaková[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Asteroid (22185) Štiavnica – pamätník Ulrike Babiakovej. Slovenský zväz astronómov, 2010-06-10. [dostęp 2017-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-13)]. (słoweń.).
- ↑ a b c d (32531) Ulrikababiaková w bazie Minor Planet Center (ang.)
- ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-11-16. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).