Ulica Emilii Sczanieckiej w Poznaniu
| Łazarz | |||||||||||||||||||||||||
 fragment trójkąta torowego | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Długość | 351 m[1] | ||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||
 52°23′41,5″N 16°53′45,7″E/52,394863 16,896017 | |||||||||||||||||||||||||
Ulica Emilii Sczanieckiej – ulica w Poznaniu na Łazarzu. Swój bieg rozpoczyna na skrzyżowaniu z Ulicą Głogowską, a kończy dochodząc do ulicy Kazimierza Jarochowskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Została przyłączona do miasta w 1900 roku[2]. Nosiła wówczas nazwę "Jagowej"[3](Jagowstrasse)[2]. W ciągu pięciu lat (1905-1910) osiedliły się na niej 174 osoby[3][4]. 5 stycznia 1919 roku zmieniono jej nazwę na obecną[2]. W 1928 w związku z Powszechną Wystawą Krajową zbudowano linię tramwajową, które dowoziła zwiedzających do część "E" wystawy[2]. W latach 1939-1945 nosiła nazwę Tirpitzstrasse[2]. Tory tramwajowe były powtórnie wykorzystywane w latach 1956 - 1965[5]. Tu swoją trasę kończyły linie 11 i 14[5].
Trójkąt torowy[edytuj | edytuj kod]
Wybudowana w 1928[6] trasa kończyła się pętlą na wysokości ulicy Bogusławskiego. W latach 1935-1944 zlikwidowano część trasy wraz z pętlą[7], pozostały rozjazdy z Głogowskiej w Sczanieckiej[6]. W 1965 roku przebudowano na trójkąt torowy[6]. Ostatni raz tramwaje wykorzystały go w 1972 roku[6]. Obecnie układ jest odcięty od sieci przy skrzyżowaniu z ulicą Głogowską. Jest też przecięty asfaltem na skrzyżowaniu z Kasprzaka[7]. Odcinek za tym skrzyżowanie wiedzie na wysepce ponad poziomem ulicy[6](stoją na niej samochody). Planowana jest rewitalizacja[6].
Ruch tramwajowy[edytuj | edytuj kod]
Tramwaje jadąc ulicą Sczanieckiej skręcały w lewo w ul. Bogusławskiego, tam znajdował się przystanek dla wysiadających. Pusty tramwaj cofał z asekuracją konduktora tyłem w prawo w Sczanieckiej. Po wejściu pasażerów, tramwaj wracał tą ulicą do Głogowskiej[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarząd Dróg Miejskich: Spis dróg w administracji ZDM w formacie Excel. [dostęp 2013-02-25]. (pol.).
- ↑ a b c d e Sczanieckiej Emilii
- ↑ a b Mieczysław Kędelski. Ludność Łazarza i Górczyna w XIX i na początku XX wieku. „Kronika Miasta PoznaniaNr 3; Święty Łazarz”, s. 22, 1998. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552.
- ↑ Mieczysław Kędelski. Ludność Łazarza i Górczyna w XIX i na początku XX wieku. „Kronika Miasta PoznaniaNr 3; Święty Łazarz”, s. 24, 1998. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552.
- ↑ a b Czy zlikwidować zabytkowe tory na Łazarzu?
- ↑ a b c d e f Poznań: kafejka w tramwaju?
- ↑ a b Sczanieckiej pojedzie znów tramwaj?
- ↑ Zapomniane tory- TORY NA SCZANIECKIEJ