Ulica św. Tomasza w Krakowie

ulica św. Tomasza
Stare Miasto
Ilustracja
Widok ulicy ze skrzyżowania z ul. Sławkowską na zachód.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

ok. 750 m.

Plan
Plan przebiegu ulicy
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica św. Tomasza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica św. Tomasza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica św. Tomasza”
50,062946°N 19,939464°E/50,062946 19,939464

Ulica św. Tomasza – jedna z ulic na Starym Mieście w Krakowie, wytyczona na podstawie planu lokacyjnego z 1257, ma skomplikowaną historię swojej nazwy. Poszczególne odcinki ulicy na przestrzeni wieków wielokrotnie zmieniały swoje nazwy od: Hinder sente Stephane oraz In platea retro sanctum Stephanum (na początku XIV w.), poprzez Szpiglarska (Spyglarska[1]), Żydowska, Kącik (zaułek koło św. Jana) zwany też ul. Wąską[1], Wolbromska, Świnia, Świńska, Świdnicka aż do Różana (w XVIII i XIX wieku). W 1881 Rada Miejska zniosła nazwy poszczególnych odcinków ulicy i nadała całości nazwę ul. św. Tomasza[2]. W latach 1955-1990 ulica nosiła nazwę Ludwika Solskiego. Łączy ulice: Sławkowską, św. Jana, Floriańską, Szpitalną i św. Krzyża.

Niektóre kamienice[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Adamczewski, Kraków od A do Z, Kraków: KAW.
  2. Oprac. na podst.: Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa, Instytut Języka Polskiego, PAN Kraków 1995
  3. a b Krzysztof Jakubowski, Krakowskie kłótnie o wysokie budynki, [w:] Gazeta Kraków [online] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-15].
  4. Architekt dwóch światów. O Ludwiku Wojtyczce, [w:] Gazeta Kraków [online].
  5. Akademia Muzyczna W Krakowie – modernizacja i rewaloryzacja [online], Studio Architektoniczne Archecon [dostęp 2021-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-04].
  6. Odpowiedź prokuratora krajowego – sprzedaż siedziby byłej PZPR [online].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]