Turystyka religijna
Turystyka religijna – sektor turystyki, w którym podróże są powiązane z religią. Celem podróży mogą być:
- miejsca kultu religijnego oraz obiekty sakralne (sanktuaria, kościoły itp.)
- miejsca związane ze śmiercią i działalnością świętych
- pielgrzymka do grobów świętych
- wydarzenia religijne
- spotkania z autorytetami i osobistościami związanymi z religią
Formy turystyki religijnej[edytuj | edytuj kod]
Turystykę religijną możemy podzielić na:
- turystykę pielgrzymkową (turystykę pątniczą) – w której podstawowym celem jest modlitwa, kontemplacja, uczestnictwo w uroczystościach religijnych[1].
- turystykę religijno-poznawczą – w której głównym lub podstawowym motywem jest motyw poznawczy, turyści chcą zobaczyć i poznać historię oraz architekturę kultury religijnej, również miejsc świętych innych religii[1].
Cechy ruchu pielgrzymkowego[edytuj | edytuj kod]
Turystykę religijną cechuje:
- sezonowość, związana z kalendarzem świąt religijnych
- motywacja
- program oraz cel pielgrzymki
- wykorzystanie obiektów noclegowych o niższym standardzie (duża wrażliwość cenowa turystów)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Turystyka religijna – Encyklopedia Zarządzania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Mikos von Rohrscheidt, Turystyka Kulturowa – fenomen, potencjał, perspektywy, Wyd. Milenium, Gniezno 2008, s. 147.
- P. Różycki, Zarys wiedzy o turystyce, Wyd. Proksenia, Kraków 2000, s. 24.
- T. Jędrysiak, Turystyka kulturowa, Wyd. PWE, Warszawa 2008, s. 86, ISBN 978-83-208-1759-1.
- D. Milewski, A. Pawlicz, M. Sidorkiewicz, Oferta hotelarska w miejscach kultu religijnego w Polsce na przykładzie domów pielgrzyma, w: Turystyka religijna, red. Z. Kroplewski, A. Panasiuk, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin (2010).