Trzonolinowiec

Budowa trzonolinowca we Wrocławiu, 1965

Trzonolinowiec (budynek trzonowo-cięgnowy[1]) – wielokondygnacyjny szkieletowy budynek przeznaczony do przebywania w nim ludzi (biura, mieszkania).

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Jest to najbardziej zaawansowany konstrukcyjnie ustrój szkieletowy z zastosowaniem sprężeń[1]. Tego typu budynki są rzadkością w Europie. Podstawą konstrukcji jest żelbetowy trzon, przenoszący pionowe obciążenia ściskające na fundament budynku. Na nim osadzone są stropy w postaci sprężonych platform zawieszonych na stalowych linach. Liny – elementy rozciągane zamocowane są do szczytu trzonu i przenoszą na niego ciężar stropów, są także zakotwione na poziomie parteru dla usztywnienia konstrukcji. Najniższe piętro zawieszone jest nad niezabudowaną przestrzenią wokół trzonu. W przeciwieństwie do tradycyjnych budynków, które budowane są od dołu, trzonolinowiec budowany był od najwyższego piętra[2].

Budynki o konstrukcji trzonolinowej[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Ajdukiewicz, Jakub Mames: Konstrukcje sprężone. Warszawa: Arkady, 1984, s. 349–355. ISBN 83-213-3181-5.
  2. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 921. ISBN 83-7384-561-5.
  3. Biurowiec Ciech [online], Warszawikia [dostęp 2021-10-26] (pol.).