Trolejbusy w Hoyerswerdzie
| trolejbus | |
 Były trolejbus z Hoyerswerdy sfotografowany w Tallinnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Lokalizacja | |
| Operator | Verkehrsgesellschaft Schwarze Elster |
| Liczba linii | 2 |
| Lata funkcjonowania | 1989–1994 |
| Infrastruktura | |
 | |
| Długość sieci | 10,83 km |
| Napięcie zasilania | 300 V DC |
| Liczba zajezdni | 1 |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów | 10 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trolejbusy w Hoyerswerdzie – nieistniejący już system transportu trolejbusowego w Hoyerswerdzie, w Saksonii, w Niemczech. Funkcjonował w latach 1989–1994[1]. Był ostatnim jak dotąd systemem trolejbusowym uruchomionym w Niemczech. Hoyerswerda to też jedno z niewielu niemieckich miast (obok Greizu, Königsteinu i Ludwigsburga), w których kursowały trolejbusy, a nigdy nie kursowały tramwaje.
Operatorem systemu był pierwotnie VEB Kraftverkehr Schwarze Pumpe[2], połączony potem z VE Verkehrskombinat Cottbus. Po zjednoczeniu Niemiec odpowiedzialność za system przeszła na Kraftverkehr Schwarze Pumpe GmbH. Z tej firmy powstało w końcu w 1992 r. Verkehrsgesellschaft Spree-Elster (VSE), potem przemianowane na Verkehrsgesellschaft Schwarze Elster[3], a od 2003 r. działające pod nazwą Verkehrsgesellschaft Hoyerswerda (VGH).
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasie istnienia NRD Hoyerswerda była znaczącym ośrodkiem wydobycia węgla brunatnego. Wraz ze zwiększeniem wydobycia węgla i powołaniem do życia kombinatu górniczego, liczba mieszkańców zaczęła wzrastać. W związku z tym podjęto decyzję o budowie linii trolejbusowych[2]. Do 1993 r. miały zostać utworzone 3 linie[1]. Pierwsze trolejbusy wyjechały na ulice miasta 6 października 1989 r., kiedy to uruchomiono uroczyście linię A na trasie o długości 6 km, łączącej centrum ze strefą przemysłową[1]. Potem powstała jeszcze linia D[3]. Obie linie obsługiwało 10 trolejbusów Ikarus 280T[3].
W 1990 r. rada miasta przegłosowała rezygnację z rozbudowy linii trolejbusowych[2]. Na poparcie pomysłu wycofania się z rozwoju systemu trolejbusowego podawano takie argumenty jak[1]:
- nieestetyczne słupy trakcyjne mogące oszpecić obszar starego miasta,
- trudności w finansowaniu inwestycji z budżetu miasta,
- malejąca liczba pasażerów.
1 stycznia 1993 r. zlikwidowano linię A, a linię D przemianowano na linię nr 13. Sprzedano też 6 niepotrzebnych już trolejbusów[3]. 30 grudnia 1994 r. trolejbusy po raz ostatni wyjechały na ulice Hoyerswerdy[1]. Elementy sieci trakcyjnej sprzedano do Eberswalde, a trolejbusy do Czelabińska w Rosji[1].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Pamiątką po istnieniu trolejbusów w Hoyerswerdzie jest płaskorzeźba[4], której wygląd symbolicznie przedstawiono poniżej. Płaskorzeźba znajduje się na płocie przy dawnej pętli Am Ehrenheim. Według stanu z 2020 r. płaskorzeźba jest zdewastowana sprayem[5].
HOYERSWERDA
OBUS 1989
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Pętla Am Ehrenheim -
Były trolejbus z Hoyerswerdy w Tallinnie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Das kurze Leben des O-Bus-Verkehrs [online], Lausitzer Rundschau, 6 października 2009 [dostęp 2021-07-09] (niem.).
- ↑ a b c Reinhard Heinemann, Dokumentation und Bewertung der Infrastruktur-Investitionen Sachsens im Verkehrsbereich 1991 bis 2006. Schlussfolgerungen und Handlungsempfehlungen für eine weitere Verkehrs-Infrastruktur-Finanzierung und Förderung, Kassel: kassel university press GmbH, 2010, s. 131 (niem.).
- ↑ a b c d Jürgen Lehmann, Kurzberichten aus den Obusbetrieben in Deutschland [online], kwiecień 1993, s. 4 [dostęp 2021-07-09] (niem.).
- ↑ Hoyerswerda – Trolleybus monument • Obusdenkmal – Fotografia [online], transphoto.org [dostęp 2021-07-09] (pol.).
- ↑ Hoyerswerda – Trolleybus monument • Obusdenkmal – Zdjęcie [online], transphoto.org [dostęp 2021-07-09] (pol.).
