Tomasz Plebański
 prof. Tomasz Plebański, 1976 r. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | fizykochemik |
| Tytuł naukowy | profesor |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | nauczyciel akademicki, dyrektor ośrodka naukowego, profesor |
| Krewni i powinowaci | Józef Adam Plebański (stryj), Józef Kazimierz Plebański (pradziadek) |
| Odznaczenia | |
   | |
Tomasz Plebański (ur. 11 września 1930 w Warszawie, zm. 20 sierpnia 1994 w Warszawie) – polski fizykochemik i metrolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Tadeusza Plebańskiego(1893-1976) herbu Junosza inżyniera rolnika i Ireny z domu Wysockiej(1901-1976)[1].
W 1952 r. ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 pod kierunkiem Wojciecha Świętosławskiego.
Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961 r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Chemii Fizycznej PAN.
W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych IUPAC. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w Głównym Urzędzie Miar jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce.
Od 1969 r. był sekretarzem, z potem wiceprzewodniczącym Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984.
W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973 r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST).
Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę był dyrektorem Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia był ekspertem UNDP-UNIDO w Wietnamie, Nepalu, Turcji, Etiopii i Syrii.
Dorobek naukowy i nagrody[edytuj | edytuj kod]
Dorobek naukowy to 78 publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju.
Odznaczony m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem 40-lecia Polski Ludowej[2] oraz Medalem Głównego Urzędu Miar.
Został też uhonorowany dyplomem uznania Amerykańskiego Biura Wzorców Departamentu Handlu USA.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 194-1-2/3)[3].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1956 r. poślubił Teresę Kryspin(1931-2011). Miał z nią jednego syna - Tadeusza Roberta Plebańskiego(1957-2017)[4][1]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1028-1029
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Strona genealogiczna Tadeusza i Jagody Plebańskich [online], web.archive.org, 30 lipca 2016 [dostęp 2023-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-30].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1028-1029
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ŁOPACIŃSCY, PLEBAŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20].
- ↑ Tadeusz Plebański [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-05-27].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr Tomasz Plebański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-05-01].[martwy link]