Tomasz Lenz
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1968 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, przedsiębiorca |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji (2005–2023), senator XI kadencji (od 2023) |
| Partia | |
Tomasz Lenz (ur. 8 grudnia 1968 w Mogilnie) – polski polityk i przedsiębiorca, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji, senator XI kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława i Emilii[1]. W młodości uprawiał lekkoatletykę, koszykówkę i piłkę nożną (w Unii Janikowo). Jest absolwentem inowrocławskiego Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej. Następnie kształcił się w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii, a w 2011 ukończył studia magisterskie na kierunku historia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pełnił funkcję konsultanta i wykładowcy National Democratic Institute for International Affairs, organizacji prowadzącej działania na rzecz umacniania demokracji. Odbył praktyki w Parlamencie Europejskim w Brukseli (w biurze posła Nirja Devy) oraz staż w Westminster Foundation for Democracy w Wielkiej Brytanii. Uczestniczył w kampanii prezydenckiej Tadeusza Mazowieckiego w 1990, był asystentem posła Jana Wyrowińskiego[2]. Od 1998 prowadził działalność gospodarczą w branży reklamowej, działał w izbie przemysłowo-handlowej[3].
Od 1991 należał kolejno do Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W 2001 został działaczem Platformy Obywatelskiej. Objął funkcję przewodniczącego regionu kujawsko-pomorskiego, po zmianie statutu tego ugrupowania został członkiem zarządu krajowego PO. W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy PO został wybrany do Sejmu V kadencji w okręgu toruńskim. W wyborach w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 34 545 głosów. Został przewodniczącym polsko-ukraińskiej grupy parlamentarnej oraz przewodniczącym Podkomisji stałej ds. Partnerstwa Wschodniego. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 28 998 głosów[4]. Wszedł w skład Komisji Spraw Zagranicznych oraz w Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, został także wiceprzewodniczącym klubu parlamentarnego PO.
W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 21 323 głosy[5]. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Spraw Zagranicznych, pracował też w Komisji Gospodarki i Rozwoju (2015–2016) oraz Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji (2015–2016). W 2018 był kandydatem Koalicji Obywatelskiej na prezydenta Torunia w wyborach samorządowych[6], zajmując 2. miejsce z wynikiem niespełna 24% głosów (wybory zakończyły się na I turze)[7].
W wyborach w 2019 z ramienia KO z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 26 044 głosy[8]. W 2023 był kandydatem tej koalicji do Senatu w okręgu nr 11. Został wybrany do wyższej izby polskiego parlamentu, zdobywając 128 755 głosów[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Tomasz Lenz. platforma.org. [dostęp 2023-07-29].
- ↑ Życiorys. lenzgo.pl. [dostęp 2023-07-29].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-02].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Tomasz Lenz kandydatem na prezydenta Torunia. rp.pl, 19 maja 2018. [dostęp 2018-09-11].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-01-28].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-30].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 238.