Tiazyny

4H-1,4-tiazyna

Tiazyny − związki heterocykliczne zawierające w sześcioczłonowym pierścieniu atom siarki i azotu oraz dwa wiązania podwójne. Podobnie jak w przypadku oksazyn, istnieje 8 możliwych izomerów tiazyn, jednak żadna z tiazyn nie została wyizolowana i scharakteryzowana[1][a].

Fenotiazyna (dibenzo[1,4]tiazyna)

Znaczenie praktyczne mają zwłaszcza pochodne 10H-fenotiazyny, której szkielet wchodzi w skład barwników tiazynowych (np. błękitu metylenowego) i licznych leków[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W roku 1948 doniesiono o otrzymaniu trwałej 2H-1,4-tiazyny[2], jednak wyniki te nie zostały potwierdzone[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Aitken, R. Alan, Aitken, Kati M., Carruthers, Philip G., Jean, Marc-Alexandre i inni. 1,4-Oxazine. „Chemical Communications”. 49 (97), s. 11367-11369, 2013. DOI: 10.1039/C3CC47801G. 
  2. ↑ Barkenbus, Charles, Landis, Phillip S.. The Preparation of 1,4-Thiazine. „Journal of the American Chemical Society”. 70 (2), s. 684-685, 1948. DOI: 10.1021/ja01182a075. 
  3. ↑ Oxazines. W: Theophil Eicher, Siegfried Hauptmann, Andreas Speicher: The Chemistry of Heterocycles: Structures, Reactions, Synthesis, and Applications. Wyd. 2. John Wiley & Sons, s. 374–380. ISBN 3-527-30720-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tiazyny&oldid=71839181”