Thomas Muster

Thomas Muster
Ilustracja
Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

2 października 1967
Leibnitz

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

1999 (wznowienie kariery 2010–2011)

Trener

Ronnie Leitgeb

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

44

Najwyżej w rankingu

1 (12 lutego 1996)

Australian Open

SF (1989, 1997)

Roland Garros

W (1995)

Wimbledon

1R (1987, 1992–1994)

US Open

QF (1993, 1994, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

94 (7 listopada 1988)

Australian Open

1R (1989, 1990)

US Open

2R (1986)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Thomas Muster (ur. 2 października 1967 w Leibnitz) – austriacki tenisista, lider rankingu ATP singlistów, zwycięzca French Open 1995 w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W gronie juniorów Muster awansował do finału French Open 1985 w grze pojedynczej. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 1999 roku. W czerwcu 2010 ponownie wznowił starty w profesjonalnym tenisie, a ostatecznie zakończył karierę w listopadzie sezonu 2011[1].

W 1995 roku Austriak wygrał wielkoszlemowy French Open grze pojedynczej, po finale z Michaelem Changiem[2]. Jest również zdobywcą 8 tytułów rangi ATP Masters Series. Łącznie w swojej karierze wygrał 44 turnieje rangi ATP World Tour z 55 osiągniętych finałów.

W grze podwójnej Muster rozegrał 2 finały rangi ATP World Tour, odnosząc 1 triumf.

W latach 1984–1991, 1994–1997 reprezentował Austrię w Pucharze Davisa. Bilans Mustera w turnieju wynosi 36 zwycięstw i 8 porażek w singlu oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.

Austriak brał udział w pokazowym turnieju igrzysk olimpijskich w Los Angeles (1984). Podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w 1 rundzie singla pokonał go Francuz Henri Leconte[3].

Dnia 12 lutego 1996 roku został sklasyfikowany na miejscu lidera klasyfikacji singlowej ATP. Zajmował tę pozycję przez tydzień. Następnie 11 marca, przez kolejne 5 tygodni, przewodził w rankingu ATP. W deblu najwyżej był na 94. miejscu 7 listopada 1988 roku.

Muster słynął jako specjalista od gry na nawierzchni ziemnej. W sezonie 1995 uzyskał bilans 65–2 na tym podłożu i został określony jako "King of Clay"[4]. Osiągnął także serię 40 kolejnych zwycięstw na cegle oraz między majem 1990, a lipcem 1995 roku wygrał 24 finały z rzędu na kortach ziemnych[5].

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (44–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 3 sierpnia 1986 Hilversum Ceglana Szwajcaria Jakob Hlasek 6:1, 6:3, 6:3
Zwycięzca 2. 10 lipca 1988 Boston Ceglana Stany Zjednoczone Lawson Duncan 6:2, 6:2
Zwycięzca 3. 31 lipca 1988 Bordeaux Ceglana Haiti Ronald Agénor 6:3, 6:3
Zwycięzca 4. 14 sierpnia 1988 Praga Ceglana Argentyna Guillermo Pérez Roldán 6:4, 5:7, 6:2
Finalista 1. 18 września 1988 Barcelona Ceglana Szwecja Kent Carlsson 3:6, 3:6, 6:3, 1:6
Zwycięzca 5. 25 września 1988 Bari Ceglana Urugwaj Marcelo Filippini 2:6, 6:1, 7:5
Finalista 2. 23 października 1988 Wiedeń Dywanowa (hala) Austria Horst Skoff 6:4, 3:6, 4:6, 2:6
Finalista 3. 2 kwietnia 1989 Key Biscayne Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl walkower
Zwycięzca 6. 7 stycznia 1990 Adelaide Twarda Stany Zjednoczone Jimmy Arias 3:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca 7. 11 marca 1990 Casablanca Ceglana Argentyna Guillermo Pérez Roldán 6:1, 6:7, 6:2
Finalista 4. 29 kwietnia 1990 Monte Carlo Ceglana Andriej Czesnokow 5:7, 3:6, 3:6
Finalista 5. 6 maja 1990 Monachium Ceglana Czechosłowacja Karel Nováček 4:6, 2:6
Zwycięzca 8. 21 maja 1990 Rzym Ceglana Andriej Czesnokow 6:1, 6:3, 6:1
Zwycięzca 9. 16 czerwca 1991 Florencja Ceglana Austria Horst Skoff 6:2, 6:7(2), 6:4
Zwycięzca 10. 15 września 1991 Genewa Ceglana Austria Horst Skoff 6:2, 6:4
Zwycięzca 11. 26 kwietnia 1992 Monte Carlo Ceglana Stany Zjednoczone Aaron Krickstein 6:3, 6:1, 6:3
Zwycięzca 12. 14 czerwca 1992 Florencja Ceglana Włochy Renzo Furlan 6:3, 1:6, 6:1
Zwycięzca 13. 30 sierpnia 1992 Umag Ceglana Argentyna Franco Davín 6:1, 4:6, 6:4
Finalista 6. 17 stycznia 1993 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Pete Sampras 6:7(7), 1:6
Zwycięzca 14. 28 lutego 1993 Meksyk Ceglana Hiszpania Carlos Costa 6:2, 6:4
Zwycięzca 15. 13 czerwca 1993 Florencja Ceglana Hiszpania Jordi Burillo 6:1, 7:5
Zwycięzca 16. 20 czerwca 1993 Genua Ceglana Szwecja Magnus Gustafsson 7:6(3), 6:4
Zwycięzca 17. 8 sierpnia 1993 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Javier Sánchez 6:3, 7:5, 6:4
Zwycięzca 18. 15 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Włochy Renzo Furlan 7:5, 7:5
Zwycięzca 19. 29 sierpnia 1993 Umag Ceglana Hiszpania Alberto Berasategui 7:5, 3:6, 6:3
Zwycięzca 20. 3 października 1993 Palermo Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 7:6(2), 7:5
Finalista 7. 24 października 1993 Wiedeń Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 6:4, 4:6, 4:6, 6:7(3)
Zwycięzca 21. 27 lutego 1994 Meksyk Ceglana Brazylia Roberto Jabali 6:3, 6:1
Zwycięzca 22. 1 maja 1994 Madryt Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 6:2, 3:6, 6:4, 7:5
Zwycięzca 23. 19 czerwca 1994 St. Pölten Ceglana Hiszpania Tomás Carbonell 4:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca 24. 5 marca 1995 Meksyk Ceglana Brazylia Fernando Meligeni 7:6(4), 7:5
Zwycięzca 25. 9 kwietnia 1995 Estoril Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:4, 6:2
Zwycięzca 26. 16 kwietnia 1995 Barcelona Ceglana Szwecja Magnus Larsson 6:2, 6:1, 6:4
Zwycięzca 27. 30 kwietnia 1995 Monte Carlo Ceglana Niemcy Boris Becker 4:6, 5:7, 6:1, 7:6(6), 6:0
Zwycięzca 28. 21 maja 1995 Rzym Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 3:6, 7:6(5), 6:2, 6:3
Zwycięzca 29. 11 czerwca 1995 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Michael Chang 7:5, 6:2, 6:4
Zwycięzca 30. 25 czerwca 1995 St. Pölten Ceglana Czechy Bohdan Ulihrach 6:3, 3:6, 6:1
Zwycięzca 31. 23 lipca 1995 Stuttgart Ceglana Szwecja Jan Apell 6:2, 6:2
Finalista 8. 6 sierpnia 1995 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:4, 4:6, 6:7(3), 6:2, 4:6
Zwycięzca 32. 13 sierpnia 1995 San Marino Ceglana Włochy Andrea Gaudenzi 6:2, 6:0
Zwycięzca 33. 27 sierpnia 1995 Umag Ceglana Hiszpania Carlos Costa 3:6, 7:6(5), 6:4
Zwycięzca 34. 17 września 1995 Bukareszt Ceglana Austria Gilbert Schaller 6:3, 6:4
Finalista 9. 22 października 1995 Wiedeń Dywanowa (hala) Belgia Filip Dewulf 5:7, 2:6, 6:1, 5:7
Zwycięzca 35. 29 października 1995 Essen Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone MaliVai Washington 7:6(6), 2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 36. 10 marca 1996 Meksyk Ceglana Czechy Jiří Novák 7:6(3), 6:2
Zwycięzca 37. 14 kwietnia 1996 Estoril Ceglana Włochy Andrea Gaudenzi 7:6(4), 6:4
Zwycięzca 38. 21 kwietnia 1996 Barcelona Ceglana Chile Marcelo Ríos 6:3, 4:6, 6:4, 6:1
Zwycięzca 39. 28 kwietnia 1996 Monte Carlo Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:3, 5:7, 4:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 40. 19 maja 1996 Rzym Ceglana Holandia Richard Krajicek 6:2, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 41. 21 lipca 1996 Stuttgart Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow 6:2, 6:2, 6:4
Zwycięzca 42. 15 września 1996 Bogota Ceglana Ekwador Nicolás Lapentti 6:7(6), 6:2, 6:3
Zwycięzca 43. 16 lutego 1997 Dubaj Twarda Chorwacja Goran Ivanišević 7:5, 7:6(3)
Zwycięzca 44. 30 marca 1997 Miami Twarda Hiszpania Sergi Bruguera 7:6(6), 6:3, 6:1
Finalista 10. 10 sierpnia 1997 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Pete Sampras 3:6, 4:6
Finalista 11. 12 kwietnia 1998 Estoril Ceglana Hiszpania Alberto Berasategui 6:3, 1:6, 3:6

Gra podwójna (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 14 sierpnia 1988 Praga Ceglana Austria Horst Skoff Czechosłowacja Petr Korda
Czechosłowacja Jaroslav Navrátil 		5:7, 6:7
Zwycięzca 1. 25 września 1988 Bari Ceglana Włochy Claudio Panatta Włochy Francesco Cancellotti
Włochy Simone Colombo 		6:3, 6:1

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open – – – 1R SF 3R – 3R 2R QF 3R 4R SF 1R 1R 0 / 11 23–11
French Open 1R 2R 3R 3R – SF 1R 2R 4R 3R W 4R 3R QF 1R 1 / 14 32–13
Wimbledon – – 1R – – – – 1R 1R 1R – – – – – 0 / 4 0–4
US Open – 1R 3R 1R – 4R – – QF QF 4R QF 1R 3R – 0 / 10 22–10
Wygrane turnieje 0 / 1 0 / 2 0 / 3 0 / 3 0 / 1 0 / 3 0 / 1 0 / 3 0 / 4 0 / 4 1 / 3 0 / 3 0 / 3 0 / 3 0 / 2 1 / 39 N/A
Bilans spotkań 0–1 1–2 4–3 2–3 4–1 10–3 0–1 3–3 8–4 10–4 12–2 10–3 7–3 6–3 0–2 N/A 77–38

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Austria's Thomas Muster beaten on ATP Tour return. bbc.co.uk, 26 października 2010. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  2. ↑ William Drozdiak: Muster Overpowers Chang at French Open Final. washingtonpost.com, 12 czerwca 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  3. ↑ Thomas Muster Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-06] (ang.).
  4. ↑ Simon Briggs: Top 20 male clay-court players of all time. telegraph.co.uk. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  5. ↑ Robin Finn: U.S. OPEN '95; Hingis and Muster Prove All Business. nytimes.com, 31 sierpnia 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Liderzy rankingu ATP singlistów
Triumfatorzy French Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas_Muster&oldid=71828350”