Tetsuya Harada

Tetsuya Harada

Tetsuya Harada podczas GP Japonii w 1993
Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1970 Chiba
Sukcesy
1992 Japońskie Mistrzostwa Superbike (mistrz w klasie 250 cm³) 1993 MMŚ (mistrz w klasie 250 cm³) 1995 MMŚ (wicemistrz w klasie 250 cm³) 2001 MMŚ (wicemistrz w klasie 250 cm³)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tetsuya Harada (jap. 原田哲也 Harada Tetsuya; ur. 14 czerwca 1970 roku w Chiba) – japoński motocyklista.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Tetsuya karierę rozpoczynał w roku 1988, w mistrzostwach Japonii, w kategorii 250 cm³. Dosiadając motocykl Yamahy, walczył o tytuł mistrzowski ze swoim rodakiem Tadayukim Okadą w latach 1990-1991, jednakże nieskutecznie. Mistrzem serii został w sezonie 1992, po czym awansował do MMŚ.

250 cm³[edytuj | edytuj kod]

Harada już w latach 1990-1992 brał udział w wyścigach GP. Były to jednak pojedyncze starty, w inauguracyjnej rundzie o GP Japonii. W pierwszych dwóch podejściach zmagania zakończył na siódmym i szóstym miejscu. Za trzecim razem rywalizacji nie ukończył. Ścigał się wówczas na maszynie Yamahy.

Sezon 1993 był pierwszym dla Tetsuyi w pełnym wymiarze. Reprezentując ekipę Telcor Yamaha Valesi, już w pierwszym wyścigu (o GP Australii) stanął na najwyższym stopniu podium (uzyskał również najszybsze okrążenie). Nikt jednak nie spodziewał się, iż Japończyk będzie w stanie sięgnąć po tytuł mistrzowski. W trakcie rywalizacji siedmiokrotnie meldował się w czołowej trójce, będąc przy tym czterokrotnie na pierwszej pozycji. Podczas GP Japonii i Hiszpanii był także najlepszy w kwalifikacjach.

W kolejnym roku Harada pozostał w serii, mając na celu obronę tytułu, w ekipie Yamaha of France. Po absencji w pierwszych dwóch rundach sezonu, w pierwszym wyścigu (o GP Japonii) zajął dopiero dziewiątą lokatę. Dalsza część rywalizacji również układała się po myśli Japończyka. W zaledwie trzech wyścigach stanął na podium, zajmując w klasyfikacji generalnej 7. pozycję.

W sezonie 1995 Tetsuya podpisał kontrakt z ekipą Marlboro-Yamaha. Powrócił do rywalizacji o tytuł, stając na podium w aż ośmiu wyścigach. Trzykrotnie startował z pierwszej lokaty, jednakże wykorzystał to do zwycięstwa tylko w GP Hiszpanii (wykręcił także najszybszy czas okrążenia). Pomimo większego dorobku punktowego w porównaniu do 1993 roku, Harada musiał zadowolić się wicemistrzostwem, ulegając Włochowi Maxowi Biaggiemu.

Drugi rok współpracy był zdecydowanie słabszy dla Tetsui. Pomimo dobrej postawy w pierwszej fazie mistrzostw (cztery miejsca na podium w ciągu sześciu wyścigów, w tym zwycięstwo w GP Indonezji), w drugiej połowie wyniki uległy znacznemu pogorszeniu. Japończyk nie ukończył również kilku wyścigów, a podczas GP Imoli doznał kontuzji, która wykluczyła go z trzech ostatnich eliminacji sezonu. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 8. lokacie.

Harada był bliski zakończenia kariery, jednak ostatecznie związał się z zespołem Aprilii. Na nowym motocyklu Tetsuya ponownie wrócił do walki o mistrzostwo. Japończyk dziewięciokrotnie stanął na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu. Ostatecznie Harada przegrał tytuł różnicą piętnastu punktów z Biaggim, będąc sklasyfikowanym jeszcze za Niemcem Ralfem Waldmannem, na 3. pozycji.

W drugim sezonie współpracy Japończyk rywalizował z dwoma Włocha – Lorisem Capirossim oraz Valentino Rossim. Tym razem ośmiokrotnie dojechał w czołowej trójce, jednakże odniósł przy tym aż pięć zwycięstw (obok Rossiego najwięcej). Ponownie jednak okazał się najsłabszy z trójki walczących, zajmując po raz drugi 3. miejsce w końcowej klasyfikacji.

Po dwóch latach przerwy, Harada powrócił do zmagań w pośredniej kategorii. Ponownie dosiadając Aprilii, był niezwykle równy, będąc na podium w 15 z 16 wyścigów sezonu. Aż ośmiokrotnie sięgnął po pole position. Trzykrotnie jednak wykorzystał ten przywilej do zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej musiał uznać jednak wyższość dominującego rodaka Daijirō Katō i ostatecznie został po raz drugi w karierze wicemistrzem świata. Po tym sezonie już więcej nie pojawił się w tej serii.

500 cm³/MotoGP[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1999 Japończyk awansował do najwyższej kategorii 500 cm³, w której także ścigał się na włoskim motocyklu Aprilia, w jej fabrycznym zespole. Pokazał się z dobrej strony, sięgając po pole position na włoskim torze Mugello. Dwukrotnie stanął na podium, zajmując w GP Francji oraz Wielkiej Brytanii trzecią pozycję. W klasyfikacji końcowej uplasował się na 10. miejscu.

W kolejnym sezonie reprezentował ekipę Blu Aprilia. Wyniki Harady uległy znaczącemu pogorszeniu. W trakcie zmagań Japończyk zaledwie dwukrotnie dojechał w czołowej dziesiątce, zajmując w GP Francji i Katalonii odpowiednio dziesiątą i dziewiątą lokatę. Zdecydowanie mniejsza liczba punktów sklasyfikowała go na 16. pozycji.

Po roku przerwy, Tetsuya powrócił do najwyższej kategorii, która korzystała już z pojemności 990 cm³ i widniała pod nazwą MotoGP. Japończyk ścigając się na motocyklu Hondy w ekipie Pramac, trzykrotnie znalazł się na dziesiątym miejscu, w GP Hiszpanii, Katalonii oraz Portugalii. Po tym sezonie Harada zakończył karierę wyścigową.

Statystyki liczbowe[edytuj | edytuj kod]

System punktowy od 1988 do 1992:

System punktowy od 1993:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Profil motocyklisty na f1network.net
• Profil motocyklisty na crash.net
• Profil motocyklisty na motogp.com