Terminal kontenerowy Baltic Hub

Baltic Hub Container Terminal Sp. z o.o.

Terminal kontenerowy DCT Gdańsk - brama i przejście graniczne (2011)
Państwo	Polska
Adres	80-601 Gdańsk ul. Kontenerowa 7
Data założenia	2007
Forma prawna	spółka akcyjna
Prezes	Charles Baker[1]
Udziałowcy	PSA International - 40%, Polski Fundusz Rozwoju - 30%, IFM Investors - 30%[potrzebny przypis]
Nr KRS	0000936698
Położenie na mapie Gdańska Baltic Hub Container Terminal Sp. z o.o.
Położenie na mapie Polski Baltic Hub Container Terminal Sp. z o.o.
Położenie na mapie województwa pomorskiego Baltic Hub Container Terminal Sp. z o.o.
54°22′56,7″N 18°42′42,4″E/54,382417 18,711778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Terminal kontenerowy Baltic Hub (dawniej DCT Gdańsk) (ang. Deepwater Container Terminal Gdańsk) – terminal kontenerowy zlokalizowany na terenie portu morskiego Gdańsk, położony w porcie zewnętrznym (część Port Północny)^[2].

Został otwarty 1 października 2007 roku. W roku 2014 zdolności przeładunkowe terminalu kontenerowego sięgnęły 1,5 miliona TEU. Jest największym terminalem kontenerowym w Polsce^[3] i największym pojedynczym terminalem na Bałtyku, a także jedynym, do którego mogą wpłynąć transoceaniczne kontenerowce z Chin. Terminal został utworzony, by na Morzu Bałtyckim przyjmować głębokowodne, transoceaniczne kontenerowce. Przed jego wybudowaniem tak duże statki zatrzymywały się w portach leżących przed Cieśninami Duńskimi i dokonywano tam przeładunków na mniejsze statki (feedery) oraz na pociągi towarowe i ciężarówki^[1].

Terminal obsługuje rocznie ponad 620 statków (w tym 100 największych kontenerowców świata)^[4].

Jesienią 2016 DCT Gdańsk oddał do użytku drugie nabrzeże, co pozwoliło na dwukrotne zwiększenie możliwości przeładunkowych: z 1,5 mln do 3 mln TEU (20-stopowych kontenerów). Jesienią 2018 rozpoczęto kolejną inwestycję o nazwie Program T2B.

19 marca 2019 nastąpiła zmiana właściciela DCT. Do tej pory całościowy pakiet udziałów należał do australijskiego funduszu inwestycyjnego Macquarie GIF II - jednego z trzech funduszy grupy Macquarie Group, który inwestuje na całym świecie aktywa emerytów w infrastrukturę. Po finalizacji transakcji terminal został przejęty przez Polski Fundusz Rozwoju wraz z dwoma podmiotami zagranicznymi: singapurską grupą portową PSA International i globalnym funduszem inwestycyjnym IFM. Udział polskiej spółki to 30 proc. udziałów, a kwota transakcji wynosiła nieoficjalnie 1,1 mld euro^[5].

W 2022 zmieniono nazwę z DCT Gdańsk na Baltic Hub^[6].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

2008–2010[edytuj | edytuj kod]

• Bursztynowa Kaczka
• Złota Żyrafa^[7]
• Gryf Gospodarczy^[8]
• wyróżnienie w konkursie „Pomorski Pracodawca 2010”^[9]
• nominacja do godła „Teraz Polska”
• Najlepszy Terminal Europy Północnej (według Maersk Line)

2011–2012[edytuj | edytuj kod]

• Tytuł Teraz Polska^[10][11]
• I miejsce w konkursie Pracodawca – organizator pracy bezpiecznej – organizowany przez Państwową Inspekcję Pracy^[12][13]
• Solidny Pracodawca 2011 (według Polsat Business) nominacja zgłoszona przez pracowników^[14]
• Pracodawca Roku 2011 przyznana przez Związek Pracodawców Pomorza^[15]
• Finalista Terminal Operating Company of the Year (według Containerisation International)
• Orzeł Pomorski^[16] oraz Złoty Oxer^[17]
• Bursztynowa Kaczka^[18]

Terminal otrzymał tytuł Pomorskiego Pracodawcy Roku (2011). Firma wprowadziła system wynagradzania na podstawie wartościowania stanowisk metodą Mercera^[19]. DCT Gdańsk mógł poszczycić się niskim poziomem fluktuacji pracowników^[20] na poziomie 2,4%^[21]. Pracodawca zapewnia także pełny system świadczeń na rzecz młodych rodziców – elastyczność pracy w okresie ciąży, pewność zatrudnienia, elastyczność pracy po okresie urlopu macierzyńskiego, czas na wdrożenie się w obowiązki i zapoznanie ze zmianami w firmie, w uzasadnionych przypadkach możliwość pracy z domu^[21]. W 2012 DCT Gdańsk zajął I miejsce w konkursie Pracodawca-organizator pracy bezpiecznej, organizowanym przez Państwową Inspekcję Pracy^[12]. W 2014 wskaźnik bezpieczeństwa LTIFR^[22] wyniósł w DCT 2,09.

2013–2015[edytuj | edytuj kod]

• Best Investor of the Year – Rest of the World 2013 – przyznana przez FDI^[23]
• Nagrodę dla firmy skutecznie realizującej ideę Work Life Balance w realizacji projektu „Praca-Szacunek-Uznanie. 7 kroków do Work Life Balance”^[24]
• Laureat i Złote Godło w kategorii Quality International Services 2014 – przyznana przez Kapitułę Programu Najwyższa Jakość Quality International 2014, pod patronatem Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości i Klubu Polskie Forum ISO 9000
• Port Deal of the Year – prestiżowa nagroda przyznana przez Infrastructure Journal and Project Finance Magazine^[25]
• Ten, który zmienia polski przemysł 2015 – przyznana przez wydawcę Nowego Przemysłu^[26]

Dane dotyczące terminalu kontenerowego[edytuj | edytuj kod]

• 1300 metrów nabrzeży o głębokości sięgającej do 16,5 m
• 14 suwnic typu STS i 40 typu RTG, w tym 20 eRTG
• 5 hektarów utwardzonych placów składowych przeznaczonych do składowania ładunków Ro-Ro i innych
• 75 hektarów powierzchni operacyjnej
• Powierzchnia składowa: 26 000 TEU
• Rampę Ro-Ro o szerokości 40 metrów
• Magazyn konsolidacyjny (o pow. 8200 m²) z rampą samochodową oraz miejscem przeznaczonym do jego dalszej rozbudowy
• Parking dla ponad 100 samochodów ciężarowych wraz z zapleczem sanitarnym
• Bocznica kolejowa: 4 tory o łącznej długości 2,5 km i o przepustowości 780 tys. TEU
• Roczna zdolność przeładunkowa 3 250 000 TEU

Przeładunki^[27][edytuj | edytuj kod]

• 2007 – 4423 TEU
• 2008 – 106 356 TEU
• 2009 – 162 189 TEU
• 2010 – 451 751 TEU
• 2011 – 634 871 TEU
• 2012 – 896 962 TEU
• 2013 – 1 150 887 TEU
• 2014 – 1 188 380 TEU
• 2015 – 1 069 705 TEU^[28]
• 2016 – 1 289 842 TEU^[1]
• 2017 - 1 600 000 TEU
• 2018 - 1 932 454 TEU
• 2019 - 2 069 150 TEU^[29]
• 2021 - 2 092 432 TEU^[30]

W 2016 masa przeładowanych kontenerów wyniosła 13,4 mln ton, w 2017 - 16,4 mln t^[31], a w 2018 - niemal 20 mln t, co stanowi ok. 40% wszystkich przeładunków portowych w Gdańsku^[32]

Połączenia obsługiwane przez terminal^[33][edytuj | edytuj kod]

• Maersk Line AE10 Asia–Europe–Asia (Gwangyang – Ningbo – Szanghaj – Yantian – Tanjung Pelepas – Kanał Sueski – Rotterdam – Bremerhaven – Gdańsk – Aarhus – Göteborg – Bremerhaven – Rotterdam – Algeciras – Kanał Sueski – Yantian – Gwangyang)
• Gdansk Finnish Gulf Service (Gdańsk – Kotka – Helsinki – Gdańsk)
• Gdansk – St. Petersburg Service (Gdańsk – Sankt Petersburg – Gdańsk)

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

• do grudnia 2016 – Maciek Kwiatkowski^[34]
• od grudnia 2016 – Cameron Thorpe^[34]

Kroki na drodze rozwoju[edytuj | edytuj kod]

Terminal kontenerowy Baltic Hub (dawniej DCT Gdańsk) od samego początku stał się miejscem istotnym dla polskiej gospodarki morskiej. Najważniejsze wydarzenia, które wyznaczyły jego standardy i kierunki rozwoju:

• Maersk Line zaczął korzystać z infrastruktury DCT w 2008. 4 stycznia 2010 przypłynął pierwszy kontenerowiec oceaniczny o nazwie Maersk Taikung. Od 2011 do DCT zaczęły regularnie (co tydzień) zawijać kontenerowce MS „Evelyn Maersk”, MS „Emma Maersk”, MS „Eleonora Maersk”, MS „Elba Maersk” i MS „Eugen Maersk” (ich pojemność to 14 500 TEU)
• DCT Gdańsk w czerwcu 2011 roku osiągnęło swój pierwszy milionowy przeładunek. Milionowy kontener wpłynął do Gdańska na statku MS „Emma Maersk”
• Budowa największego w Polsce centrum logistycznego. Wielofunkcyjne centrum logistyczne zostanie sfinansowane i wybudowane przez australijską Grupę Goodman. Wstępna koncepcja zagospodarowania przewiduje nawet do 500 tysięcy m² powierzchni magazynowych oraz do 40 tysięcy m² powierzchni biurowej. Rozwój centrum logistycznego ma być połączony z rozbudową okolicznej infrastruktury komunikacyjnej: Trasy Sucharskiego, tunelu pod Martwą Wisłą i Południowej Obwodnicy Gdańska. Zaletą centrum będzie przede wszystkim bezpośrednie połączenie z nowoczesnym głębokowodnym terminalem kontenerowym DCT Gdańsk
• Wprowadzenie nowego systemu operacyjnego Navis SPARCS N4 w czerwcu 2011 roku
• Zaimplantowanie E-SMART – narzędzia do wizualnego zarządzania sprzętem wyprodukowane przez brytyjską firmę International Terminal Solutions Ltd (ITS), lipiec 2011

Maersk Line był pierwszą linią kontenerową, która wprowadziła bezpośrednie połączenie żeglugowe (AE10) z Dalekiego Wschodu do DCT Gdańsk. Bezpośrednie połączenie portów Dalekiego Wschodu z Gdańskiem ma następującą rotację: Gwangyang – Ningbo – Szanghaj – Yantian – Tanjung Pelepas – Kanał Sueski – Rotterdam – Bremerhaven – Gdańsk – Aarhus;

• Nagroda dla najlepszego terminalu Europy Północnej w roku 2009 i 2010 od Maersk Line. Nagrody zostały przyznane DCT Gdańsk w uznaniu za konsekwentne zdobywanie pozycji lidera w comiesięcznym rankingu terminali Europy Północnej, z którymi współpracuje Maersk Line. Ranking obejmuje szereg kryteriów między innymi takich jak: produktywność, czas oczekiwania lub przerw w obsłudze i koszty portowe
• Terminal kontenerowy, w styczniu 2010 zaczął obsługiwać bezpośrednie regularne połączenie kontenerowe z Dalekiego Wschodu
• W październiku 2016 roku został oddany do użytku nowy terminal T2 o zdolności przeładunkowej 1,5 mln TEU, łącznie 3 mln TEU zdolności przeładunkowej całego terminalu kontenerowego. DCT Gdańsk stał się największym pojedynczym terminalem Bałtyku^[1].
• 21 listopada 2019 do terminalu dotarł pierwszy pociąg z kontenerami z Xi’an w Chinach, które wyekspediowano następnie m.in. do Helsinek. Pokonanie dystansu 9965 km zajęło pociągowi (z przeładunkiem w Małaszewiczach Adampolu) 12 dni, w czasie których przejechał przez Kazachstan, Rosję i Białoruś^[35][36].
• początek marca 2021 - do terminalu dotarł ze Sławkowa najcięższy w historii polskich kolei pociąg z kontenerami (90 kontenerów o całkowitej masie 3 335,73 tony; masa przeciętnego składu tego typu nie przekracza zwykle 2000 ton)^[37]. Wkrótce potem przeładowano 15-milionowy kontener w historii terminalu^[38]. W 2021 zakończono rozbudowę jednego z kolejowych terminali kontenerowych o przepustowości 750 tys. TEU (kontenerów 20-stopowych)^[30].

Plany, perspektywy i kierunek rozwoju[edytuj | edytuj kod]

• DCT Gdańsk jest jednym z największych obiektów infrastruktury przeładunkowej na Bałtyku i największym w Polsce terminalem kontenerowym.
• Budowa Pomorskiego Centrum Logistycznego (PCT Gdańsk) na zapleczu DCT Gdańsk przez australijskiego dewelopera Goodman Group. Do zagospodarowania jest 100 ha. Ten obszar logistyczny zostanie w pełni zintegrowany z portem, co spowoduje, że będzie w nim obowiązywała ta sama strefa celna. Dzięki możliwości wykorzystania dużej przestrzeni niektóre firmy otrzymają możliwość na zbudowanie własnego zaplecza, np. w celu prowadzenia montażu albo „lekkiej produkcji”.
• Rozbudowa infrastruktury, zawarcie odpowiednich porozumień celnych z państwami ościennymi usprawniających przepływ towarów.
• Na zapleczu terminalu rozwijana jest intensywnie sieć połączeń drogowych, w tym Trasa Sucharskiego oraz łącząca się z nią Obwodnica Południowa Gdańska.
• Przewidywana jest rozbudowa terminalu na powierzchni 36 ha, co umożliwi wzrost przeładunków z 3 do 4,5 mln TEU rocznie^[39].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Terminal kontenerowy Baltic Hub (DCT Gdańsk) na stronach Portu Gdańsk
• Do roku 2025 zapotrzebowanie na kontenery wzrośnie o prawie 300%