Teodozjusz (Czaszczin)

Teodozjusz
Siergiej Czaszczin
Biskup niżnotagilski i niewiański
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1973
Moskwa

Biskup kaiński i barabiński
Okres sprawowania

2012–2021

Biskup niżnotagilski i niewiański
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia niżnotagilska

Śluby zakonne

29 grudnia 2000

Diakonat

24 maja 2001

Prezbiterat

17 czerwca 2001

Nominacja biskupia

28 grudnia 2011

Chirotonia biskupia

17 marca 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 marca 2012

Konsekrator

Cyryl I

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Tichon (Jemieljanow), Arseniusz (Jepifanow), Marek (Gołowkow), Sergiusz (Czaszyn), Filaret (Kuczerow), Mikołaj (Czaszyn), Sawa (Michiejew), Łukasz (Wołczkow), Filip (Nowikow)

Teodozjusz, imię świeckie Siergiej Władysławowicz Czaszczin (ur. 23 kwietnia 1973 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Lotnictwa w Moskwie (1996). W latach 1997–1999 odbywał służbę wojskową w wojskach rakietowych. W 2000 wstąpił jako posłusznik do monasteru św. Michała Archanioła w Kozysze (obwód nowosybirski). 29 grudnia tego samego roku złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym wspólnoty ihumenem Artemiuszem, przyjmując imię Teodozjusz na cześć św. Teodozjusza Pieczerskiego. 24 maja 2001 arcybiskup nowosybirski i berdski Tichon wyświęcił go na hierodiakona, zaś 17 czerwca tego samego roku – na hieromnicha. Od kwietnia 2002 był proboszczem parafii św. Włodzimierza w Nowosybirsku.

W 2005 ukończył w trybie zaocznym seminarium duchowne w Tomsku, zaś w 2010, w analogiczny sposób, Kijowską Akademią Duchowną. Od 2010 kierował komisją ds. monasterów eparchii nowosybirskiej i zasiadał w radzie eparchialnej. 22 marca 2011 mianowany p.o. namiestnika monasteru w Kozysze. 28 grudnia 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa kaińskiego i barabińskiego, pierwszego ordynariusza nowo powstałej eparchii. W związku z uzyskaną nominacją został w styczniu 2012 podniesiony do godności archimandryty.

Chirotonię biskupią przyjął 17 marca 2012 z rąk patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, nowosybirskiego i berdskiego Tichona, arcybiskupów istrińskiego Arseniusza, jegorjewskiego Marka, biskupów sołniecznogorskiego Sergiusza, drohobyckiego Filareta, salechardzkiego i nowo-uriengojskiego Mikołaja, woskriesienskiego Sawy, iskitimskiego Łukasza oraz karasuckiego Filipa[1]. W 2021 r. przeniesiony na katedrę niżnotagilską[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]