Teodora Dąbrowska
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 grudnia 1973 |
| Zawód, zajęcie | rzeźbiarka, malarka |
Teodora Dąbrowska (ur. 9 listopada 1891 w Warszawie. zm. 10 grudnia 1973 tamże) – artystka rzeźbiarka, malarka, śpiewaczka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Teodora z Borowskich Dąbrowska urodziła się 9 listopada 1891 w Warszawie, w rodzinie Juliana i Karoliny z Gortasewiczów[1]. Ukończyła szkołę średnią w Warszawie. Studiowała rzeźbę u Hanny Nałkowskiej-Bickowej w Warszawie oraz u E. Bourdelle'a w Paryżu, u A. Madeyskiego w Rzymie i u Trena-Coste we Florencji. Swój świat artystyczny doskonaliła w Belgii i Finlandii. W Mediolanie uczyła się śpiewu.
Tworzyła w zakresie rzeźby, medalierstwa, malarstwa i rysunku. Przed wojną członek ugrupowania artystycznego BLOK, Grupy Akwarelistów, Związku Zawodowego Artystów Rzeźbiarzy, Polskiego Towarzystwa Artystycznego, inicjatorka i współzałożycielka Komitetu Przyjaciół Sztuki Polskiej (1933). Brała czynny udział w pracach organizacyjnych i społecznych, m.in. w organizowaniu imprez artystycznych w których sama występowała śpiewając pieśni. Jej prace można było ujrzeć na wielu wystawach w latach 1927–1970.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 221-1-28,29)[2].
Od 27 lipca 1913 była żoną Aleksandra Dąbrowskiego[1].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- popiersie Marszałka Piłsudskiego (dyplom honorowy Zachęty)[1]
- popiersie artysty malarza Kazimierza Lasockiego[1] (1938)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 55. [dostęp 2021-07-09].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JELITA-DĄBROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29].
- ↑ „Łódź w Ilustracji”, 29 stycznia 1939, nr 5, s. 6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Artyści plastycy okręgu warszawskiego 1945–1970. Słownik biograficzny (przewodniczący rady programowej Andrzej Janota), Warszawa 1972, s. 106.