Teodor Wierzbowski

Teodor Wierzbowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1853
Kielce

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 2012
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Profesura

1886

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Teodor Feliks Wierzbowski (ur. 30 sierpnia 1853 w Kielcach, zm. 19 lutego 1923 w Warszawie) – historyk, archiwista, bibliograf, wydawca źródeł.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1882 wykładowca literatury polskiej na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (w języku rosyjskim)[1]. Od 1886 profesor tamże[2]. Był twórcą wydanego w 1884 r. zbioru Wypisy polskie / Polskaja chrestiomatia, zawierającego wypisy z autorów polskich przeznaczone dla szkół średnich, różniące się od innych jednak tym, że komentarz napisany był w języku rosyjskim[3]. Począwszy od 1885 r., przez ponad dwadzieścia lat (do 1908 r.) był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich XVI–XVIII w.”[2] Napisał również memoriał w 1896 r. o dyskryminacji języka polskiego na Uniwersytecie i w szkolnictwie średnim Warszawskiego Okręgu Naukowego przedłożonego namiestnikowi Królestwa Polskiego Aleksandrowi Imeretyńskiemu, co zaowocowało zrównaniem języka polskiego w nauczaniu z językiem niemieckim i francuskim[4]. W 1897 został dyrektorem Archiwum Głównego w Warszawie[2]. Podczas swojego ponaddwudziestoletniego zarządzania archiwum wspierał zatrudnianie tam polskiej kadry[5]. Od kolejnego roku (1898) był członkiem komisji do spraw nauczania polskiego języka i literatury. Na posiedzeniach tej komisji opowiadał się za zwiększenie ilości materiału w wykładach szkolnych tego języka[4]. Od 13 maja 1903 r. był członkiem czynnym (korespondentem od r. 1894) Akademii Umiejętności[6]. Na marcowym posiedzeniu rady profesorów uniwersytetu w Warszawie, po protestach studenckich 1905 r. opowiedział się za brakiem odpowiedzialności dyscyplinarnej uczestników tychże, wnosił również o parytet (50%) dla Polaków na etaty docenckie na uniwersytecie oraz o zagwarantowanie im stanowiska rektora, a także o wprowadzenie do programu nauczania wykładów z historii Polski, literatury polskiej i prawa w języku polskim[4]. W 1907 był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[2] (wraz z Ignacym Chrzanowskim i Samuelem Dicksteinem należał do komitetu przygotowującego jego powołanie[4]). Od grudnia 1908 r. pełnił stanowisko kierownika katedry języka i literatury polskiej na warszawskim uniwersytecie (wykłady wygłaszane były również w tym języku). Po powstaniu w 1915 r. polskiego Uniwersytetu Warszawskiego nie podjął tam pracy[7], mimo że pozostał w zajętej przez Niemców Warszawie[8].

W 1917 Wierzbicki odmówił uczestnictwa w działającej przy Tymczasowej Radzie Stanu Komisji Archiwalnej, chociaż opiniował przedłożone mu przez nią projekty ustawy archiwalnej i regulaminów[9]. Konflikt osobisty ze Stefanem Ehrenkreutzem trwający jeszcze od 1915 r. miał swoją kulminację w 1919 r. Wtedy to (po objęciu przez tego ostatniego, wcześniej podwładnego Wierzbowskiego w Archiwum Głównym, funkcji kierownika Wydziału Archiwów Państwowych Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) 21 kwietnia tego roku Wierzbowski podał się do dymisji, w następstwie rozpoczęcia postępowania dyscyplinarnego względem niego (nie uznał w Ehrenkreutzu swojego zwierzchnika). Przez trzy lata (do 1922 r.) mimo formalnego bycia emerytowanym, świadczenie to nie było mu wypłacane, co spowodowało konieczność sprzedawania posiadanych książek i numizmatów[7]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 7-5-14/15)[10]

Twórczość naukowa[edytuj | edytuj kod]

Archiwistyka[edytuj | edytuj kod]

Bibliografie[edytuj | edytuj kod]

Biografistyka[edytuj | edytuj kod]

Dzieje szkolnictwa[edytuj | edytuj kod]

  • Komisya Edukacyi Narodowej. 1773-1794. Monografia historyczna, t. 1: A. Opracowania i źródła drukowane. B. Źródła archiwalne, Warszawa 1911 (wersja elektroniczna: [2])
  • Szkoły parafjalne w Polsce i na Litwie za czasów Komisji Edukacji Narodowej. 1773-1794, Kraków 1921 („Prace Monograficzne z Dziejów Wychowania i Szkolnictwa w Polsce”, nr 1) (wersja elektroniczna: [3])

Literaturoznawstwo[edytuj | edytuj kod]

Wydawnictwa źródłowe[edytuj | edytuj kod]

  • Filipa Kallimacha i nieznanego poety wiersze na cześć Jana Długosza w 400-letnią jubileuszową rocznicę śmierci tegoż historyka, Kraków 1880 (osobna odbitka z „Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności. Seria I”, T. 8 (1880), s. 296–313)
  • Christophori Varsevicii Opuscula inedita ad illustres viros epistolae, caeteraque documenta vitam ac res gestas ipsius illustriantia ..., Warszawa 1883 (wersja polska: Niewydane pisma, listy do znakomitych ludzi tudzież inne dokumenty Krzysztofa Warszewickiego, odnoszące się do jego życia i działalności ..., Warszawa 1883)
  • Jakub Sobieski, Dyaryusz wyprawy wiedeńskiej w 1683 r., Warszawa 1883
  • Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów, wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieznieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego prymasa i pierwszego księcia, t. 1–4, Warszawa 1884–1892
  • Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich XVI-XVIII w., t. 1-25, Warszawa 1885-1908
  • Calendarium Landense, Lwów 1886 (osobna odbitka z Monumenta Poloniae Historica, T. 5, Lwów 1888, s. 462–468)
  • Vincent Laureo, évêque de Mondovi, nonce apostolique en Pologne, 1574-1578, et ses dépêches inédites au cardinal de Côme, ministre-secrétaire d'État du pape Grégoire XIII, éclaircissant la politique du Saint-Siège dans les années susdites relativement à la Pologne, la France, l'Autriche et la Russie, Warszawa 1887
  • Jana Ostroroga Pamiętnik ku pożytkowi Rzeczypospolitéj zebrany, Warszawa 1891
  • Nieznany fragment „Biblii Królowej Zofii”, Warszawa 1892 (osobna odbitka z „Prace Filologiczne”, T. 4 (1891), s. 293-303)
  • Luźne dokumenty do życiorysu Adama Mickiewicza, „Ateneum”, T. 4 (88) (1897), z. 3 (12), s. 521–532
  • Materyały do dziejów piśmiennictwa polskiego i bibliografii pisarzów polskich, t. 1–2, Warszawa 1900–1902 (przedruk – Warszawa 1978)
  • Komisja Edukacji Narodowej i Jej Szkoły w Koronie 1773-1794, t. 1-9, 23-29, 35-39, Warszawa 1901-1915
  • Marticularum Regni Poloniae summaria, excussis codicibus, qui in Chartophylacio Maximo Varsoviensi asservantur, t. 1–5, Warszawa 1905–1919
  • Dwa fragmenty Ksiąg Kancelaryjnych Królewskich z 1-ej połowy XV wieku, Warszawa 1907
  • Przywileje królewskiego miasta stołecznego Starej Warszawy. 1376–1772, Warszawa 1913 („Wydawnictwa Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wydział 2 Nauk Antropologicznych, Społecznych, Historii i Filozofii. Komisja Historyczna”); (przedruk – Warszawa 1979)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 65.
  2. ↑ a b c d Wierzbowski Teodor Feliks, [w:] Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 29, Warszawa 2005, s. 284.
  3. ↑ J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 67.
  4. ↑ a b c d J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 74.
  5. ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 3, przyp. 3.
  6. ↑ Skład Akademii Umiejętności w Krakowie (w lipcu 1911 r.), [w:] Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie, Rok 1910/1911, Kraków 1911, s. 19. Patrz też: J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 74, 75.
  7. ↑ a b J. Tazbir, Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 75.
  8. ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 4.
  9. ↑ A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 4, 5.
  10. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Jan Blum, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-08].
  11. ↑ Teodor Wierzbowski, Bibliographia polonica XV ac XVI ss : opera et editiones, quae in bibliotheca Universitatis Caesareae Varsoviensis asservantur. Vol. 1, Nri 1-800 annorum 1488-1600, wyd. 1889. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30].
  12. ↑ Teodor Wierzbowski, Bibliographia polonica XV ac XVI ss. Vol. 2, Nri 801-2000, wyd. 1891. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30].
  13. ↑ Teodor Wierzbowski, Bibliographia polonica XV ac XVI ss. Vol. 3, Nri 2001-3200, wyd. 1894. [online], polona.pl [dostęp 2018-11-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tazbir J., Dwie chrestomatie przed sądem potomności, „Nauka”, T. I (2004), nr 2, s. 65-81.
  • Rybarski A., Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 1-14.
  • Wierzbowski Teodor Feliks, [w:] Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 29, Warszawa 2005, s. 284.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dzieła Teodora Wierzbowskiego w:

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teodor_Wierzbowski&oldid=73155190”