Teodor Skuminowicz
| Biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data śmierci | 24 września 1668 |
| Biskup pomocniczy wileński | |
| Okres sprawowania | 1652–1668 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | 12 sierpnia 1652 |
| Sakra biskupia | 29 września 1652 |
| Data konsekracji | 29 września 1652 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Konsekrator | kard. Marcantonio Franciotti |
| Współkonsekratorzy |
Teodor Skuminowicz herbu Mikulicz[1] (ur. ?, zm. 24 września 1668) – polski duchowny rzymskokatolicki, sufragan białoruski diecezji wileńskiej.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Urodził się i wychował w rodzinie prawosławnej. W późniejszych latach konwertował na katolicyzm.
12 sierpnia 1652 mianowany biskupem pomocniczym wileńskim oraz biskupem in partibus infidelium gratianopolitańskim. 29 września 1652 w Rzymie przyjął sakrę biskupią z rąk kard. Marcantonio Franciottiego. Współkonsekratorami byli arcybiskup benewentyński Giovan Battista Foppa CO oraz emerytowany biskup Borgo San Donnino Ranuccio Scotti Douglas. Sakra odbyła się w Wiecznym Mieście, gdyż bp Skuminowicz musiał uzyskać dyspensę papieską, która była wymagana do zostania biskupem przez osoby urodzone ze schizmatyckich rodziców i wychowanych w innej konfesji.
Pochowany w katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Teodor Skuminowicz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-05-05] (ang.).
- GCatholic
- Krzysztof R. Prokop, Polonika w rzymskim „Protocollo consecrationum episcoporum et alia 1565-1662" z Archiwum Watykańskiego (Sakry biskupów polskich w Wiecznym Mieście w 2. pol. XVI oraz 1. i 2. tercji XVII w.), ISSN 0029-8514.