Talar lekki

Talar lekki – srebrna moneta polska o wartości 40 groszy, wybita za Zygmunta III Wazy w 1620 r., o zawartości 12,612 grama czystego srebra, w niedużych nakładach, tymi samymi stemplami co „ciężkie” talary koronne[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 302, ISBN 83-01-09710-8.