Tadeusz Przybylski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1941 |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, |
Tadeusz Przybylski ps. „Biały” (ur. 10 maja 1920, zm. 1 grudnia 1951 w Warszawie) – żołnierz AK i NZW.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława i Stanisławy z Gretkowiczów. 1941–1945 żołnierz w placówce Brudzeń, w obwodzie płockim AK. Od stycznia 1945 do sierpnia 1948 należał do organizacji niepodległościowych ROAK, a następnie NZW (według aktu oskarżenia: NSZ). Aresztowany 18 sierpnia 1948. Ława WSR w Warszawie pod przewodnictwem por. Jerzego Drohomireckiego, nr akt. Sr. 17/51 skazała go 7 maja 1951 na podstawie art. 86 § 1, 2 KKWP i 1 p. 3 Dekr. z 16.11.1945 na karę śmierci[1]. Stracony 1 grudnia 1951.
Dokładne miejsce pochówku jest nieznane. Mogiła symboliczna znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie w Kwaterze „na Łączce”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Księga najwyższego wymiaru kary” w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945–56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991., zob też Straceni w Więzieniu mokotowskim.
- AIPN, Teczki więźniów 1951, Przybylski Tadeusz
- APW, WSR w Warszawie, Sr. 17/51; J.R. Kubiak, Tajemnice więzienia mokotowskiego…