Tadeusz Parys
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 marca 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1920, 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Tadeusz Parys (ur. 25 marca 1887 w Bieżuniu Płockim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski samorządowiec, farmaceuta, działacz społeczny i porucznik rezerwy Wojska Polskiego. Burmistrz Słupcy (1924–1927). Ofiara zbrodni katyńskiej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 marca 1887 w Bieżuniu Płockim w rodzinie Leona Parysa. Absolwent dwuletniego kursu farmacji na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (dyplom prowizora w 1913). Od 1920 pełnił służbę w Wojsku Polskim, pracując najpierw w szpitalu wojskowym, a następnie w szpitalu załogi w Jabłonnie. Mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W latach 1924–1927 został dwukrotnie wybrany burmistrzem Słupcy[1].
Za zgodą Rady Miejskiej zainicjował tworzenie zbiorów muzealnych dokumentujących przeszłość i historię Słupcy oraz jej mieszkańców.
Później był aptekarzem w Łowiczu i właścicielem apteki w Kowlu. Walczył w kampanii wrześniowej. Wiosną 1940 został przez NKWD zamordowany w Katyniu[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi (15 marca 1927)[2]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) - zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976).
- Krzyż Kampanii Wrześniowej - zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986).
- W Słupcy istnieje plac nazwany jego imieniem[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 464.
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 63, poz. 42 „za zasługi, położone na polu pracy społecznej i samorządowej”.
- ↑ Słupca, Plac Parysa. zumi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-14)]. [dostęp z dnia: 2016-07-27]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Tarczyński i inni, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, ISBN 83-905590-7-2 [dostęp 2016-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-01].