Tadeusz Krygowski
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1937 |
|---|---|
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia strukturalna, fizykochemia organiczna, krystalografia chemiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1969 |
| Habilitacja | 1973 |
| Profesura | 1983 |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Łódzki – 2012 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Tadeusz Marek Krygowski (ur. 27 kwietnia 1937 w Poznaniu) – polski chemik, specjalizujący się w krystalografii, profesor nauk chemicznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojcem był Bogumił Krygowski (1905–1977), geolog, geograf i geomorfolog, profesor UP. Tadeusz Krygowski w 1955 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu i podjął studia chemiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, które ukończył w 1961. Stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1969 (promotorem jego rozprawy doktorskiej był Wiktor Kemula), a stopień doktora habilitowanego w 1973 na Uniwersytecie Warszawskim. W 1983 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk chemicznych. Od 1978 kierował pracownią krystalochemii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1981–1982 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Chemii UW ds. studenckich. Od 1991 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.
Prowadził badania związane z fizykochemią organiczną: zajmował się wpływem efektu podstawnikowego oraz rozpuszczalnikowego na własności fizykochemiczne układów chemicznych. Badał charakter aromatycznego układów π-elektronowych, wpływ oddziaływań międzycząsteczkowych oraz wewnątrzcząsteczkowych na strukturę cząsteczek, a także skutki strukturalne wiązań wodorowych i litowych.
Został członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[1].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 2001 – Medal Jana Zawidzkiego
- 2005 – członkostwo honorowe Polskiego Towarzystwa Chemicznego
- 2008 – Medal Jędrzeja Śniadeckiego
- 2010 – Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[2]
- 2012 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i działalności dydaktycznej, za zasługi na rzecz rozwoju nauki)[3]
- 2012 – doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego[4]
- 2023 – złoty medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”[5]
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje zwarte
- Przejawy zmian strukturalnych we właściwościach fizykochemicznych cząsteczek związków π-elektronowych (1974)
- Ilościowe kryteria aromatyczności (1978, wspólnie z Jerzym Kruszewskim)
- Chemia wokół nas. Podręcznik dla uczniów klas VII i VIII (1994, ISBN 83-85751-09-2)
- Chemia. Encyklopedia szkolna (2001, przewodniczący komitetu redakcyjnego, ISBN 83-02-08102-7)
- Chemia (2004, redakcja, ISBN 83-02-08884-6)
- Tłumaczenia z języka angielskiego
- J.D. Lee, Zwięzła chemia nieorganiczna (1969, wspólnie z Andrzejem Sadlejem)
- James A. Walker, Margaret M. McLean, Statystyka dla każdego (1994, ISBN 83-02-05181-0)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Petycja AKO w obronie zwolnionych historyków z IPN. debata.olsztyn.pl, 5 września 2014. [dostęp 2019-02-25].
- ↑ Laureaci Nagrody FNP. fnp.org.pl. [dostęp 2013-09-16].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 307
- ↑ Wybitny chemik doktorem honoris causa UŁ. dzienniklodzki.pl, 28 maja 2012. [dostęp 2016-03-18].
- ↑ Szef MEiN wręczył medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. chem.uw.edu.pl, 30 maja 2023. [dostęp 2023-08-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prof. zw. dr hab. Tadeusz Marek Krygowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-09-16].[martwy link]
- Profil na stronie Pracowni Krystalochemii UW. [dostęp 2013-09-16].
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom II: H–Ł (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), Warszawa 1999, s. 532.