Tadeusz Kostia

Tadeusz Adam Kostia
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1919
Kraków

Data i miejsce śmierci

6 września 2016
Warszawa

Zawód, zajęcie

konstruktor szybowcowy

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Adam Kostia (ur. 28 lutego 1919 w Krakowie[1], zm. 6 września 2016 w Warszawie) – polski konstruktor szybowcowy, wieloletni prezes Sekcji Lotniczej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Henryka i Marii z domu Fordey. W 1936 roku, jako uczeń gimnazjum, odbył miesięczną praktykę w 2 pułku lotniczym, a w 1937 przeszedł szkolenie szybowcowe w Bodzowie[3]. Maturę uzyskał w 1937 r. i następnie w latach 1937–1939 szkolił się w Grupie Technicznej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie [4]. W czasie polskiej wojny obronnej września 1939 był żołnierzem w szeregach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”[2][5], a po bitwie pod Kockiem trafił do niemieckiego oflagu, który zdołał jednak opuścić. W latach 1940-41 studiował na Politechnice Lwowskiej[4], a w czasie okupacji niemieckiej kontynuował studia w ramach tajnego nauczania[5]. W czasie powstania warszawskiego był sanitariuszem[1][2].

W 1946 r. uzyskał tytuł magistra na Wydziale Politechnicznym Akademii Górniczej w Krakowie i podjął pracę wykładowcy aerodynami na tymże wydziale, jednocześnie będąc również od 1947 r. starszym konstruktorem w Instytucie Szybownictwa w Bielsku. Odbył szkolenie lotnicze w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników[6]. Od 1954 r. był kierownikiem biura konstrukcyjnego Szybowcowego Zakładu Doświadczalnego. Z Ireną Kaniewską opracował tam konstrukcję szybowców IS-5 Kaczka i SZD-7 Osa. Był również między innymi konstruktorem szybowców SZD-8 Jaskółka w wersjach "Jaskółka bis", W, Z, O, ter Z[5], SZD-14 Jaskółka M oraz SZD-17 Jaskółka L[4].

W 1952 r. był członkiem zespołu konstruktorów SZD, który otrzymał Nagrodę Państwową za opracowanie nowych typów szybowców[4]. W 1957 r. kandydował na posła w wyborach do Sejmu PRL[7].

W latach 1958–1964 piastował funkcję kierownika Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK Mielec. W 1964 r. przeniesiony został do Instytutu Lotnictwa i podjął pracę w Zakładzie Wytrzymałości, zaś w latach 1979–1991 kierownika Branżowego Ośrodka Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej Instytutu Lotnictwa[4]. W 1979 r. uzyskał stopień doktora inżynierii na Politechnice Warszawskiej[5][8], gdzie obronił pracę doktorską dot. ekonomiki samolotów rolniczych[4].

W 1991 r. przeszedł na emeryturę[4]. Zmarł 6 września 2016 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D22-3-7)[9].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tadeusz Adam Kostia. 1944.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
  2. a b c Tadeusz Kostia. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
  3. Skrzydlata Polska i 3'1957 ↓, s. 5.
  4. a b c d e f g Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 44-45
  5. a b c d e Kostia Tadeusz. samolotypolskie.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
  6. Czepirski, Wiejak 2004 ↓.
  7. Skrzydlata Polska i 2'1957 ↓, s. 2.
  8. Dr Tadeusz Kostia, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-09-10].[martwy link]
  9. Lista pochowanych. Tadeusz Adam Kostia. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
  10. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 634.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]