Tadeusz Janczyk

Tadeusz Janczyk
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1904
Kownaty

Data śmierci

25 marca 1990

Zawód, zajęcie

działacz społeczny, polityk, ekonomista

Stanowisko

poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji (1952–1956, 1961–1972)

Partia

PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Tadeusza Janczyka i jego żony – dziennikarki Zofii Janczyk na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Tadeusz Janczyk (ur. 31 marca 1904 w Kownatach, zm. 25 marca 1990) – polski ekonomista, publicysta, działacz społeczny, polityczny, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie wyższe ekonomiczne w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Od 1929 związany ze spółdzielczościąSpołem”. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu. Po wojnie należał do organizatorów wiejskiej spółdzielczości. Był prezesem Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej – w latach 1964–1969 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR. Pełnił mandat posła na Sejm PRL I (z okręgu Szczecinek), III, IV i V kadencji (z okręgu Ciechanów).

Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1959)[1], Krzyżem Oficerskim (1954)[2] i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)[3], Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4].

Autor pamiętnika Moje spółdzielcze lata (Warszawa 1981).

Został pochowany na Cmentarzu w Wilanowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22 lipca 1959, s. 7.
  2. M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1078
  3. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964. 
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]