Tadeusz Heimrath
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
     | |
Tadeusz Heimrath ps. „Hardy” (ur. 2 grudnia 1927 w Poznaniu, zm. 11 listopada 2007 we Wrocławiu) – polski lekarz ginekolog położnik, profesor, nauczyciel akademicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 2 grudnia 1927 r. w Poznaniu jako jedynak, jego rodzicami byli nauczyciel Mieczysław i Stanisława z domu Kazik. Wychował się w Rawiczu, gdzie pracował jego ojciec, ale w 1939 r. został wysiedlony przez Niemców wraz z rodziną do Tarnobrzega ze względu na odmowę podpisania volkslisty. Z Tarnobrzega rodzina przeprowadziła się wkrótce do Krakowa, gdzie podjął naukę w handlowej szkole zawodowej i na tajnych kompletach. W tym okresie należał do krakowskich Szarych Szeregów, a po zakończeniu okupacji był w 1945 r. drużynowym 19 Krakowskiej Drużyny Harcerzy, jednak pod koniec roku wrócił wraz z rodziną do Rawicza. Tam kontynuował działalność harcerską, pełniąc funkcję drużynowego[1].
Ukończył w 1947 r. Liceum Ogólnokształcące w Rawiczu, a następnie w 1952 r. Wydział Lekarski Akademii Medycznej we Wrocławiu i został w tym samym roku pracownikiem I Katedry i Kliniki Położnictwa i Chorób Kobiecych Akademii Medycznej we Wrocławiu[1] (do 1971 r.) jako asystent, starszy asystent i adiunkt, a następnie do 1981 r. był adiunktem i docentem w Klinice Patologii Ciąży i Porodu Akademii Medycznej we Wrocławiu. Następnie został profesorem nadzwyczajnym w I Katedrze i Klinice Położnictwa Akademii Medycznej we Wrocławiu[2], a w latach 1993–1998 był kierownikiem I Katedry i Kliniki Ginekologii Akademii Medycznej we Wrocławiu[1], a w latach 1990–1993 pełnił funkcję prorektora ds. klinicznych Akademii Medycznej we Wrocławiu[2]. Po powstaniu Dolnośląskiej Izby Lekarskiej został jej rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej pierwszej kadencji[1].
Był członkiem honorowym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji oraz Stowarzyszenia Lekarzy Dolnośląskich i Wychowanków Medycyny Wrocławskiej[1].
Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1975), Medalem Wojska, Krzyżem Armii Krajowej (1988), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997) oraz Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP z Rozetą-Mieczami” (1988)[1].
Żonaty z lekarką Zofią Spatz, z którą miał synów Adama i Jerzego[1].
Zmarł 11 listopada 2007 r. we Wrocławiu i został pochowany na cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Monografia Krakowskiej 19 Lotniczej – 19 Krakowskich Drużyn Lotniczych im. Żwirki i Wigury – Artykuły: Kadra XIX – Heimrath Tadeusz [online], 19kldh.pl [dostęp 2021-11-13].
- ↑ a b c Adam Barg, Mirela Kaczmarz, Aleksandra Raczkowska, Przewodnik po cmentarzach, wyd. II, Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego, 2021, s. 25 [dostęp 2021-11-01].